Çocuk gibi ağladım.
O kadar hiç, o kadar boş, manasız
Öyle haksız yere senden uzağım ki...
Nazım Hikmet Ran
222 syf.
·
Puan vermedi
·
8 günde okudu
"Yusuf! Kalk, yakala beni!.. Yusuf! Ben nereye gidiyorum!"
Okur Takip Önerileri
Ömür bu, geçip gidiyor!
Benim şurada üç günlük ömrüm kaldı; aklında bulunsun diye bunları söylüyorum, Hayattan fazla şeyler bekleme. Dünyada her felaketin içinden en az zararla sıyrılmanın yolu hayata uymak, muhite uymak, hiç sivrilmemektir.
Bu kızla aralarında konuşulmadan, düşünülmeden, hatta yüz yüze bakılmadan bir macera geçmiş gibiydi.
Bereket versin bir gün evde kapalı kalan ve ehli bir hayvan halinde, fakat daha çok maksatsız büyüyen kızların hepsinde olduğu gibi, onda da, vücudunu ve kafasını hiçbir şeyle meşgul etmeden, hiçbir şey düşünmeden ve hiçbir şey yapmadan saatlerce, günlerce, belki aylarca, senelerce beklemek kabiliyeti vardır ve içini yakan düşüncelerden bitap bir hale gelince, bir mutlak hiçliğin kucağına atlıyordu
Neydi bu mavi göğe veya sevgili bir yüze bakmayı zevk olmaktan çıkaran hisler ve üzüntüler?..
Dışarıya yağmur,
Yüreğime hasret,
Fikrime sen.
Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden bir bilsen.
Cemal Süreya
Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler de var, beyefendi! Ölünceye kadar insan sırtından atamayacağı şeyler de var...
Fakat her şey geçer. Her şey unutulur. Kendini bir felaketin içinde kaybetmenin manası yoktur insan birazcık da kalender olmalıdır!
Olmayınca Olmuyor
Fakat dedim ya, bir türlü ona yakınlaşamıyorum. İstesem bile yapamıyorum. Ne acayip şey değil mi?
—O gelmez artık!
—Nerden biliyorsun?
—Gidişinden belliydi!