Bir insanın başarısını en son kendi çevresi kabul eder. Uzakta olan anlar, yakında duran anlamaz.
İbrahim Tenekeci
Yalnızlık senden kolay, hiç yorma kendini
Kaldırdım duvardaki en güzel resmini
Yakında kalbimden de silerim ismini
Boş ver, senin yanın mahşer yeri
İnsanın zaman zaman yaraları ile tuhaf bir ilişkisi oluyor: Bitsin istiyoruz, kabuk bağlıyor mesela fakat kaşımaya devam ediyoruz. Bilerek. Ne tuhaf. Afşar Timuçin, "İyileşen yaraya ikide bir dokunmanın ne anlamı var?" diye bu yüzden sitem eder. Bu eziyeti ne kendimize ne bir başkasına yapmalı sevgili okur. Yaralar yaşandığıyla kalmalı.
“Biraz daha bekle,
Yakında sen de gömüleceksin sessizliğe…”
Tezer Özlü
Futbol piyasasında transfer ücretleri
Bu gidişle yakında milyona dayanacak
Böylece memlekette gelişiyor gitgide
Sanat yerine spor, kafa yerine bacak
• Taşlamalar Hicivler 1,
Ümit Yaşar Oğuzcan
Nereye koyduysam oradadır belki dünya.
Annem hariç, o hep yanı başımda.
Tüm yükümle çocukca çıksam omuzlarına.
Hiç büyümemişim gibi kaldırır tek başına.
Ana kucağı bu, yerine yatamazsın kalkıp da.
Kapattırır önünü, yine de üşütürsün yokluğunda.
"Senin neyin eksik onlardan?" diye sorarsa sana.
Bil ki ömründen verip biraz daha
Keman
KEMAN
Derin bir uykudan uyanır gibiydim. Gözlerimi açmadan evvel iyice kendime gelmeyi bekledim. Etrafa bakındım. Bulunduğum yer tanıdık değildi. Neredeydim? Ne olmuştu bana? Bir türlü çözemiyordum. Yattığım yatağın hemen yanı başında bulunan pencere bir koruluğa bakıyordu. Ama ne ev ne de bu koruluk bana aşinaydı. Karnıma bir sancı girince