Önce köyleri bitirdik, sonra mahalleleri, bir süre sonra kentleri...
Köklerimizden sökülüyoruz, farkında değiliz.
Yabancısı olduk her yerin.
Yalnız değiliz
Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık,
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
Ölüme bir soluk kala,
Tek başına
Zindanda yatarken bile,
Asla yalnız kalmamak.
Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim..
Sayfa 42 - Dokuz Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Büyüdün yalnızlaşarak...
Büyüdün her şeyden uzaklaşarak.
Hem olgunluk hem de aşktan elini eteğini çekme döneminde fark ettin beni. Ben de büyümüştüm, ben de yorgundum. Ve ben de aşktan yana körelmiştim. Sen artık beni görüyordun. Yürüdük birbirimize yorgun gözlerle. Şansımız dönmüştü sanki. Ama dedim ya, şansa ihtiyacın kalmadığında ayağına gelen şans, şanssızlıktır işte. Buna da şükür. En azından yalnız değiliz artık. Yalnızlığa düşen karlar, en çok kendini üşütür.
Sayfa 48Kitabı okudu
Ferah
Dünyaya ilk adım atan insan sen değilsin.
Yeryüzü sana dar geliyor, sığamıyorsun ama
Balığın karnında ki değilsin.
Göğün sanki küçücük, hep karanlık ama o derin kuyunun dibindeki de değilsin.
Sızlayan yaraların var ama dünyaya babasını kaybetmiş olarak açan o küçük değilsin.
Zaman senden çok önce atmaya başladı.
Dünya senden önce de dünyaydı.
Milyarlarca insanın derdi, kederi, gözyaşları, acısız senden önce sindi bu dünyanın dağına taşına.
Devrilmemek için duvarlara tutunuyorsun ya, geçmişten kalma milyarlarca insanın parmak izi dokunuyor parmaklarına.
Yalnız değiliz. Senin daha başında olduğun yolda, benim ayak izlerim var.
Elindeki gülün dikeninin başka elleri kanatmışlığı var.
Kalbine hiç geçmeyecek gibi yerleşen sızının, birçok kalpte iyileşmişliği var.
Eminiz ki bu endişemizde yalnız değiliz.
Bedenlerin yan yana olmasıyla değil ki beraberlik. Ya da yanımızda kimse yokken yalnız değiliz ki."
«insanlar içinde en yalnız insan»
hangimiz değiliz
kime sorarsan.
"Altı gün daha fazla yaşayabilirdik! Şimdi ise zamanın istediği gibi yaşamak zorundayız. Bu bizim için yabancı bir şey. Artık yalnız değiliz. Sen ve ben, biz ikimiz dünyanın kendisiydik ve dünya daha önce hiç olmadığı kadar büyük ve güzel görünüyordu."
Sayfa 89Kitabı okudu
yalnız değiliz fakat bir başımızayız
