İnsan herkesten ve herşeyden kaçabilir ama yalnız kendinden kaçamaz.
Bugün, tam 3 kuş gömdük.
Bahçemize yuvası dağılarak düşmesi daha olası, daha tüyleri dahi çıkmamış, tam 3 yavru kuş... Tuhaftır, güzel bir tevafukatın üzerine geldi. Gömdüğümüz yerin baş ucunda bulunan duvara, çamura bulanmış eller ile الله yazdık. Elif'i 
be.mesûffe 'ye, Lamları 
Derya 'ya, Hû'su ise bendenize ait..
Ölüm,
Gülnare
çiçeklerin yurdunda yalnız senin kokun var
bazen uzaktan uzak, bazen yakın bir duvar
Nurullah Genç
şimdi yine baştan başladığımda yalnız olmaya gücüm yok Allahım artık.
Aslında ne kadar da çok seviyorum yalnız kalmayı, düşünmeyi, fikretmeyi, kendimi tanımayı. Uzun süre kalabalıklar içerisinde, hengâmeler ardında kalınca tek başına köşelerde unutulmuş bir çoçuk gibi oluyorum. İlgisiz, alakasız kalınmış, günlerdir aç bırakılmış, zerre sevgi gösterilmemiş gibi. Dönüp de; ”neyin var” diye sormayı ihmal edince, küsen bir çoçuk gibi oluveriyor içim. Ne fikri sağlıklı oluyor ne zikri. Ne zaman kendimden uzaklaşsam ne zaman kulak kesilmesem kalbimin arzularına sonunda sebebi bilinm
Erich Fromm, "Sevme Sanatı" adlı kitabında şöyle der; "Bir insana kendi kendime yetemediğim için bağlıysam, o kişi ancak bir can simidi olabilir, aradaki bağın sevgiyle hiçbir ilgisi yoktur.Mantığa aykırı görünse de yalnız kalabilme becerisi, sevme becerisinin koşuludur."