Ah! Şu benim şair yalnızlığım
bir yangın merdiveni gibidir
umut apartmanının arkasında
pas tutarken yüreğim
ayakta duruyorum yıkılmadan
çocukların kayacağı bir tırabzanım olmasa da.
Gün ağarırken evinin balkonuna çıkıp sabahın ilk seslerini duyan, ilk renklerini gören, ilk rüzgarıyla üşüyen bir adamın heyecanını duymak istiyorum..
Sayfa 52Kitabı okudu
"...ve her aydınlık pencere biraz da huzur demektir."
Sayfa 52Kitabı okudu
"Gün ağarırken evinin balkonundan çıkıp sabahın ilk seslerini duyan, ilk renklerini gören, ilk rüzgarıyla üşüyen bir adamın heyecanını duymak istiyorum."
Sayfa 50Kitabı okudu
"...hangi ressam, bir pencereden daha güzel bir tablo yapabilir?"
Caddenin ortasında kan kaybediyordu adam.
Görünürde ambülans yoktu.
Bir başka
adam tezgahta böbreğini satıyordu.
Vitrin camlarına gözler yapışmıştı.
Adama bak!
Evini yıkmasınlar diye elini doğruyordu.
Ya mavi elbiseli kız, neden okula alınmıyordu?
Bir dede torunlarını boğuyor, bir Çocuk babasını
tokatlıyordu.
Beyaz, kanı ne çabuk sarıyordu!
İlanlar yapıştırıllıyordu duvarlara. Kasap Çengelleri
için kuzu aranıyordu. Kapsama alanı
dışındaydı herkes. Bütün tuşlardan aynı ses geliyordu.
