"İsa zeytin dağına çıktı ve sabah erkenden tekrar tapınağa geldi. Bütün insanlar onun huzuruna geldi; o oturdu ve onlara ders verdi. Sahte din yorumcuları ve dindarlar onun huzuruna zina halinde yakalanan bir kadını getirdiler; ve onu ortalarına koyduklarinda ona dediler ki "Usta bu kadın zina halinde ele geçirildi. Tam da suç üstünde . Şimdi Musa'nın kanununda bize böylelerinin taşlanması gerektiğini emrediyor ama sen ne diyorsun bu işe ?" Böyle dediler, onu kışkırtmak için, böylece onu suçlayabileceklerdi. Ama İsa eğildi ve parmağıyla yere yazı yazdı , onları duymamış gibi yaparak. Adamlar kendisine soru sormayı sürdürünce yerinden doğruldu ve onlara şöyle seslendi " Aranızda günahsız olan kim varsa kadına ilk taşı atan o olsun." ve tekrar eğildi ve yere yazdı. Onu duyanlar kendi vicdanlarinca mahkum edildiklerinden birer birer dışarı çıktılar , en yaşlısıdan başlayıp en sonuncusuna kadar ve İsa yanlız kaldı. Kadın ortada ayakta duruyordu. İsa doğrulup da kadının başında kimseyi göremeyince kadına dedi ki "Kadın nerede seni suçlayanlar? Hiç seni lanetleyen olmadı mı?" Kadın "Hiç kimse Efendimiz." dedi. Ve İsa ona dedi ki"Ben de seni lanetlemiyorum. Git ve artık günaha girme."
958.jpg){kind=small}
24 nolu hücre...
Saatler geçti.Kapı açıldı ve hücreden çıkardılar beni.Öyle sanıyordum ki üstümdeki beyaz elbiselerim tümden kana batmıştı.köpeklerin vücudumu ve elbiselerimi delik deşik ettiğini düşünüyordum.Bir de ne göreyim, elbiselerime sanki kimse dokunmamış, bedenime de bir tek diş batmamıştı. Şaştım kaldım.
"Allah'ım, her şeyden münezzehsin.Benimle birliktesin.Senin keremine layık mıyım ki! Rabbim, hamd yanlız Sana'dır.
Bunların tümünü içimden söyledim.çünkü şeytanî herif kolumu sıkıca tutmuş, durmadan soru yağmuruna tutuyordu beni.
"Köpekler nasıl seni parça parca etmemisler.Üstünü başını niçin parçalamamislar?"
Köpeklerin arasında kaldığım o üç saatlik zaman süresince olanlardan hâlâ kurtulamamiştım.
"Allahım verdiklerinin tümüne hamdolsun."
Bu uygulamayi indirdigimde yanliz olmadigimi insanlarin kitaplari cok sevdigi ve okudugunu anladim.
Fakat su soru aklima takildi.
Neden hala geri bir ulkeyiz?
Yakıyorum ulan
18 yaşında tanıştık biz Kübra ile.. Böyle bir saçları vardı, lüle lüle. Ama var ya; nasıl aşığız. Senden sonra asla olmayacaklar, sen benim sonumsunlar, sensiz ben nefes alamamlar falan.. Çok güzeldi her şey..
Sonra bir gün..
Dokunmaya kıyamadığım saçlarına!..
donup kalmıştım..
yapmaz dedim,
yok hayır asla olmaz dedim..
Gördüklerim karşısında