Bazen düşünüyorum da sanki biz kitapları değilde kitaplar bizi seçiyor. Öyle bir zamanda hayatımıza giriyorlar ki eksik kalmış yapboz tamamlanıyor. Bu bazen filmler içinde geçerli.
Yazınca geçer mi kalp ağrısı? (Amin dersiniz inşallah)
Ait olmadığı yerde parçalanmaya mahkumdur insan. Yapboz parçasını ait olmadığı bir yere yerleştirmeye çalışırsan kırılır parçalanır. Bir yapboz parçasından tek farkım nefes alıyor olmak. Ben dda. Asla ama asla sevilmeyen istenmeyen hep herkesin bir adım gerisinde duran durdurulan. Ben dda . Asla sevdiği şeyler olmayan hep arkasından konuşulan oysa tek amacı insanlara yardım etmek yardımcı olmak. Hayatımdaki insanlar için kendimden ödün verdiğim feragat ettiğim ne varsa karşımdaki insanlar tarafından bana duvar oldu. Ben dda asla ama asla kimse tarafından benimsemedim benimsenmedim. Şimdi tek bir şey istiyorum Rabbimden. Allahım seneye ailemin yaşadığı şehirdeki üniversiteye geçeyim amin
Bunaltıcı düşler artı metamorfoz
Ve umutların bittiği yer artı sıralongoz
Kabuk bağlayan kaos
Hayat yarım bırakılan bir yapboz
arkadaşım yapboz almış bana kafam dağılsın diye yapbozu açtım her yere dağıttım ve uyumaya gidiyorum
Yaşam bir deli mavi
Ruhum maviden daha deli
Yetmeyen azlıklar çoğalma nedeni
İlerlemek doğal
Serüven belirsiz
Bir düşün kendisisin
Yapboz oyunu sanki
Acıyı parmak uçlarından alıp ışık hızından daha kısa bir sürede beyne ulaştıran sinir hücrelerinin; aldığı emri de aynı sürenin içinde tekrar parmaklara ulaştırıp emrin tatbikinin de aynı sürenin içinde somut olarak gerçekleşmesinde bizzat rol alması ile bilinen bu muazzam kusursuzluğun Sanatkarının; aynı bilincin bizde de var olduğunu, acı
İç Savaş
İkiye bölündüm
ama fethedeceğim kendimi.
Kazıp çıkaracağım gururu.
Makasları alıp
kesip atacağım dilenciyi.
Alıp bir manivelayı