Ben gedâ sen şaha yâr olmak yoh amma neyleyim ârzû sergeçte-i mûhâl eyler beni.
Al şimdi yüreğimi dost
Vur seni çürüten toprağın yüreğine
Sizden önce kimleri vermedik ki
O doymak bilmeyen "sadık yâr''e
Nice oğullar-nice ustalar-nice dostlar
Kiminin sözcükleri kaldı geriye
Kiminin türküleri
Bin tane yüreğim yok ki benim
Bunca acı içinde nereye koysam seni
Sayfa 36
Bir Gün Baksam Ki Gelmişsin
BİR GÜN BAKSAM Kİ GELMİŞSİN
Bir gün baksam ki gelmişsin
Bir güvercin gibi yorgun uzaklardan yâr
Gözlerinde bir bitmez, bir tükenmez güzellik Saçlarında ilkbahar.
Bir gün baksam ki gelmişsin
Gülüşünde taze, serin bir rüzgâr...
Ellerin yine eskisi kadar güzel
Çiçek açmış dokunduğun bütün kapılar.
Bir gün baksam ki gelmişsin
Hasretin içimde sonsuzluk kadar.
Şaşırmış kalmışım birdenbire çaresiz.
Dökülmüş yüreğime gökyüzünden yıldızlar.
Bir gün baksam ki gelmişsin
Ne yüzünde bir gölge, ne dilinde sitem var.
Tozlu pabuçlarını gözlerime sürmüşüm
Benim olmuş dünyâlar...
Sayfa 135 - Yakın Plan Yayınları 16.BaskıKitabı okuyor
" Ezelden aşinanım ben
Ezelden hem-zebanımsın...
Beraber ahde bağlandık
Ne olsa yâr-ı canımsın..."
Merhaba hoş geldin ey rûh-i revânım merhaba Ey şeker-leb yâr-ı şirîn la-mekânım merhaba
Çün lebin câm-1 Cem oldu nefha-i Rühu'l-Kudus Ey cemilim ey cemâlim bahr u kânım merhaba
Gönlüme hiç senden özge nesne lâyık görmedim Süretim aklım ukûlüm cism ü cânım merhaba
Ey melek sûretli dil-ber cân fedadır yoluna Çün dedin lahmike lahmi kana kanım merhaba
Geldi yârım nâs ile sordu Kalender neçesin Merhaba hoş geldin ey rûh-i revânım merhaba
NesimiKitabı okuyor
Ay doğuyor... Âşık mehtapta ayakları çıplak, başı açık yarın yoluna düşüyor... Yar artık uykudan uyanmalı...Çünkü rüyasına girmeyen maşûku koynuna girdi... Sen daha bilmezsin Kenan... İnsan yârini çok özlerse gayri yüzünün hayalini de göremez olur.
Sayfa 40 - İnkılap KitapeviKitabı okuyor
Çağımız insanının ıskaladığı mevzular ..
Âşık-ı sâdıkda dil birdir olur mu yâr iki
Hiçbir taht üzre mümkün mü ola hünkâr iki
•Selimî / Sultan İkinci Selim
Bir tahta iki sultanın oturması mümkün olmadığı gibi, sadık bir âşığın bir tane gönlüne, iki yâr girmez.
Allah var.. Allah yâr ..
Her yıkılışımda kuvvetim artar..
Sayfa 44 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
"Öldüren hastalığı tanıdığında ,
Elindeki takva ilacıydı ,delikanlıyı sabah akşsam sevindiren
ve dünya kalmaz hiçbir faniye
ve fani canların hiçbiri ebedi yar olmaz dünyaya"
Çeke çeke ben bu dertten ölürüm
Seversen Ali’yi değme yarama
Ali’nin yoluna serim veririm
Seversen Ali’yi değme yareme
Ali'nin yaresi yar yaresidir
Buna merhem olmaz dil yarasıdır
Ali'yi sevmeyen Hakk'ın nesidir
Seversen Ali'yi değme yareme
Hasretinle beni hasta eyledi
Şu garip gönlümün bağı bostanı
Ayvası turuncu yar sen mi geldin
Halımı sormaya dost sen mi geldin
Bülbüller ötüyor dostun bağında
Arzum yarım kaldı göğsün ağında
Ellerim kelepçe cellat uğrunda
Kollarım çözmeye yar sen mi geldin
Nasıl yar diyeyim ben böyle yare
Mecnun edip çöle saldıktan sonra
Alemin bağına bülbüller konmuş
Nidem benim gülüm solduktan sonra
Karadır kaşların keman istemem
Şu gönlümden özge mihman istemem
Ölsem de derdime derman istemem
Ok vurup sinemi deldikten sonra
Coşkun çaylar gibi çağlamayan yar
Gönlünü gönlüme bağlamayan yar
Benim bu halime ağlamayan yar
Daha ağlamasın öldükten sonra
Pir Sultan Abdal'ım sürem bu yolu
İnsan-i kamilin olurum kulu
İster yağmur yağsın isterse dolu
Nidem ben ummana daldıktan sonra
Fâniyim, fâni olanı istemem. Âcizim, âciz olanı istemem.
Ruhumu Rahmân'a teslim eyledim; gayr istemem.
İsterim, fakat bir yâr-ı bâki isterim.
Zerreyim, fakat bir Şems-i Sermed isterim.
Hiç ender hiçim; fakat bu mevcudatı birden isterim.
Çıxıb gül fəslində seyrə nigarım,
Sənalar eylərəm baharü yayə.
Doyunca gör qəddin, gözüm, bu qəmlə
Ömr çatmaz bir dəxi ilə və ayə.
Dedim: dilbər, məndən gəzmə dəxi dur,
Yolunda payəndaz baş ilə can dur.
Dedi: çün oxşatdın, məndən uzaq dur,
Qəmzəmi peykanə, qaşımı yayə.
Söylə, səba, yarə, əsib o yana,
Olurmu bir əhvalıma o yana,
Səhər ki, xabından sərxoş oyana,
Bənöfşə tək üzdə telini yayə.
Əcəl saqisindən allam peymanə.
Vəfa gər etməsən əhdü peymanə,
Məsturə tələtin cahan peymanə,
Nə nisbəti onun xurşidə, yayə.
Sək rəqibin, ya rəb, başına qarə.
Baxmasın bir də o sinəsi qarə.
Mənə ki, rəhm etməz o bağrı qarə,
Oxusan yüz ona hədisü ayə.
Sayfa 237Kitabı okuyor
Mustafa bey anlatıyor:
" Kitap sevgisi diye bir sevgi vardır sanırım. Ana sevgisi, kardeş sevgisi, yâr sevgisi gibi bir sevgi. Bu sevgi insanın içinde doğuştan mıdır, yoksa sonradan mı uyanır bunu bilmiyorum. Daha doğrusu ben şöyle inanıyorum: Kitap sevgisi de bütün öbür sevgiler gibi doğuştan vardır ama uyuyordur. Onun zamanı gelince uyandırılması gerekir. Kitap sevgisinin bende nasıl uyandığını düşünüp bu kanıya varıyorum."
Sayfa 42Kitabı okuyor
