Ruhlarımız için en lüzumlu, en kıymetli olan şeyleri birbirimizde bulduktan sonra diğer tarafları görmemezlikten gelmek, daha doğrusu büyük bir hakikat için küçük hakikatleri feda etmek , daha insanca ve daha insaflı olmaz mıydı ?
Bu kâinat içindeki benliğimin , mevcudiyetimin sınırıyla belirlenmiş olması lazım gelir . O şey ki benden hariçtir , ben o değilim . Fakat benim hissettiğim bir şey nasıl benliğimin haricinde sayılabilir ?
Kendini boşuna harcanmış olur insan
Dilediğine erer de sevinç duymazsa.
Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi ,
Yıkmakla kazandığın şey kuşkulu bir mutluluksa.
Ey hemşehriler! Niçin uyanıp bu sefalet tozundan silkinmeye uğraşmıyorsunuz? Kabahat herkesten ziyade kendinizde .Siz , sizi cehaletle ve alçalmaya bağlayan fikirlere yardımcı ve taraftar oluyorsunuz . Cidden sizi aydınlatmaya uğraşanlara lanet edip onların taze , yeni ,besleyici ve güzel telkinlerine adeta cinayet sanıyorsunuz!