Yarına dokunmak için..
Ben de ağlamak istemez miydim herkes gibi? Nihayetinde etten, kemikten yüzde seksen ikisi sudan oluşan bir varlıktım. Ne olurdu yüzde bir gözyaşı döksem? Ama izin yoktu! Ne de olsa ben güçlüydüm.
Yarınlarıma dokunuyorum. Ve yarınlarımda AŞK vardı. Onun olduğu yarınlarıma kesinlikle vardım. Yarına dokunmak... O kadar güzel bir duyguydu ki! Yarına dokunmak için "EVET" dedim defalarca. "EVET!"