Altan Tan Sözleri ve Alıntıları
Altan Tan sözleri ve alıntılarını, Altan Tan kitap alıntılarını, Altan Tan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Türkiye' deki yaygın kanaat Kürtlerin 'karakaşlı, kara gözlü' ve esmer oldukları noktasındadır. Ancak özellikle Bohtan (Şırnak-Cizre), Tor (Midyat-Nusaybin-Hasankeyf), Hakkari ve Zaho bölgelerinde Kürtlerin büyük bir kısmı sarışın, mavi ve yeşil gözlüdür. Kürt tarihçileri bu durumu Kürtlerin Balhk sahillerinden göç eden Ari Medlerin torunları olmalarına bağlamakta ve sarışın-renkli gözlülüğün bundan kaynaklandığını öne sürmektedirler.
Kürtler, Müslümanlığı Türklerden 200
yıl önce kabul ettiler. Türkiye'nin en eski camii, 639 yılında tarihi Mar-Toma Kilisesi'nden çevrilen Diyarbakır Ulu Cami'dir. Bugün çok az sayıda Yezidi'nin dışında, Kürtlerin yaklaşık %98-% 99'u Müslümandır.
Tarihçiler, İranlılarla Bizanslılar arasındaki savaşlarda en karlı çıkanın Araplar olduğunu söylemektedirler. Bir kısmı Hıristiyan, bir bölümü ise putperest olan Yukarı Mezopotamya Arapları duruma göre bazen İranlıları, bazen de Bizanslıları desteklemekte, sürekli olarak güçlüden yana bir tavır sergilemekteydiler.
Kürtler, Hazreti Ömer zamanında, 636 tarihinden itibaren Müslüman olmaya başladılar. Türkler, Kürtlerden yaklaşık iki
yüzyıl sonra İslamiyeti kabul ettiler. Türkler ilk olarak Abbasi Halifelerinin ordularında 9.yüzyıldan itibaren görev almaya,
sonraları ise daha kalabalık kitleler halinde Kerkük-Bağdat hattına yerleşmeye başladılar. İlk Kürt-Türk ilişkileri de bu dönemde başladı.
“Kürtler İslamiyet’i ilk kabul eden halklardandır( 639 tarihi Hz. Ömer devri). Binlerce âlim yetiştirmişlerdir. Yaklaşık 14 asırlık bir İslam tarihleri vardır. ..
Bugün de Türkiye’deki İslami hareketin belkemiği Kürtlerdir”
Sayfa 114
Okumadan beğenmeyin lütfen
“...’ŞERİATÇI DİKTATÖRLÜK, halkları kasıp kavuşmuştur. Etnik ve dini hiçbir farklılığa müsamaha edilmemiştir” diyenler, bütün bir tarihi ters yüz etmiştir.”
. . .
“Halbuki Emevi, Abbasi, Mervani, Eyyubi, Fatımi, Selçüklü, Osmanlı tarihi incelendiğinde 1400 yıl boyunca tüm bir İslam coğrafyasında farklı din ve etnik yapıda halkların bir arada yaşayabildikleri görülmektedir.”
********
“İngilizlerin kendi güdümlerinde bir Kürdistan kralı yapmak istedikleri Süleymaniyeli Şeyh Mahmud-i Berzenci “ İslam Halife’sine silah sıkan eli sıkmam “ diyerek İngiliz elçisini tersiyleyice Madagaskar’a sürgün edildi. Hayatı Madagaskar ve Hindistan’da sürgünde geçti.”
Sayfa 144
"Kürtlerin ana dilleri Hint-Avrupa dil ailesinin İran kolunun kuzeybatı alt grubuna mensuptur. Kürtçeye en yakın dil Farsçadır. Kürtçe ile Farsça arasındaki yakın ilişki Almanca ile Danimarkaca arasındaki ilişki gibidir."
Cahit Sıtkı Tarancı
Bir kere sevdaya tutulmaya gör,
Ateşlerde yandığının resmidir.
Aşık dediğin, Mecnun misali kör;
Ne bilsin alemde ne mevsimidir.
Folklorumuz, yani halk edebiyatı, dünya ölçüsünde ön sıralarda yer alır. Yakın Doğu'da hiçbir ulusun folkloru Kürt folklorunun düzeyine erişemez.
Bu memlekette Müslümanlığı sadece namaz ve oruç zanneden bir sürü cahil var. Her türlü haltı yiyiyorlar, bin bir türlü zulüm işleyip sonra da utanmadan namaza duruyorlar. Hiç biri kızlarına mirastan pay vermiyor, Allah'ın emrini yok sayıyorlar.
“Mezopotamya kaderin beşiğidir.”
Sayfa 114
Bahar rengârenk elbiseler giyen çok güzel bir kız gibidir.
Hint-Avrupa dil grubundan olan Kürtçe; Farsça, Peştuca ve Belucice ile birlikte Hint-Avrupa dillerinin İran dilleri şubesine dahildir. Eklemli bir dil olan Türkçe ve Sami dillerinden olan Arapça ile hiçbir akrabalığı yoktur.
“Kürtlerin ana dilleri Hint-Avrupa dil ailesinin İran kolunun kuzeybatı alt grubuna mensuptur. Kürtçeye en yakın dil, Farsçadır. Kürtçe ile Farsça arasındaki yakın ilişki Almanca ile Danimarkaca arasındaki ilişki gibidir.”
Sayfa 38
“Yine Kürt Teali Cemiyeti Başkanı Seyyid Abdülkadir ‘Türk kardeşlerimizin bu zor gününde onları arkadan vurmak, ayrı bir devlet kurmaya çalışmak ihanettir, haramdır. Var kuvvetimizle birlikte çarpışmalıyız.’ diyerek fetva yayınladı.
....
“Ne acı ne hazindir ki bu fetvasının karşılığını 1925’te Şark İstiklal Mahkemesi tarafından Diyarbakır Ulucami önünde asılarak ödedi.”