Hakkında
1964 yılında Devlet Güzel Sanatlar Akademisi (Mimar Sinan Üniversitesi) Yüksek Mimarlık bölümünden mezun olan Dorsay, iki yıl sonra Cumhuriyet gazetesinde sinema üzerine yazmaya başladı ve sonra bunu asıl meslek olarak seçti. Cumhuriyet’te 27 yıl sürekli yazdıktan sonra Milliyet ve Yeni Yüzyıl’da yazdı. En son olarak Sabah'ta yazmaya başladı. 8 Nisan 2013 tarihinde yazdığı bir köşe yazısıyla da bu gazeteden ayrıldı.
Sinema dışında yemek kültürü, şehircilik ve yaşam kültürü üzerine yazılar yazarak kitaplaştırdı. İKSV yürütme kurulu ve Siyad kurucu üyesi ve onursal başkanı olan Atilla Dorsay, aynı zamanda müzikle de ilgilenmektedir. 1985'ten bu yana TRT 2'de sinema üzerine programlar yapan Dorsay, ayrıca dokuz yıl boyunca (1995'e kadar) TRT Radyo 3’te müzik programları yaptı. Son olarak ATV'de yayınlanan Yaşamdan Dakikalar adlı programda yer almaktadır.
Çeşitli festival ve yarışmalarda jüri üyeliği yapan yazar, FIPRESCI - Uluslararası Sinema Yazarları Federasyonu’nun Türkiye temsilcisidir. 1979'da çevrilen Vatandaş Rıza adlı bir de film senaryosu yazmış olup, sadece Yeşilçam değil, dünya sinemalarını da yakından izlemektedir. Bugüne kadar 45 kitap yazmıştır.
Sinema eleştirmenliğine başlayışını Can Dündar'la röportajında şöyle anlatır: "Türk sineması da 60'ların sonlarında büyük bir atılım halindeydi. Lütfü Akad en güzel filmlerini yapıyordu. Yılmaz Güney olayı Seyit Han filmiyle patlak vermişti ve ben de büyük heyecan içindeydim. Ve 1970 yılı gelip çatıp Umut filmi bomba gibi patlayınca, gazete yöneticileriyle konuştum ve ben de Türk sineması hakkında yazmaya başladım. Ve Yılmaz Güney'in filmleriyle birlikte Türk sineması eleştirmenliğine de soyundum ve bu o zamandan beri aksamadan devam etti. Öyle ki, 70'li yıllarda yazdığını yazılar, biraz da 'Umut' filminden yola çıkarak "sinemamızın umut yılları" adıyla kitaplaştı.."
Unvan:
Türk Sinema Eleştirmeni, Yazar, Gazeteci, Mimar
Doğum:
İzmir, Türkiye, 17 Mart 1939
Okurlar
18 okur beğendi.
265 okur okudu.
10 okur okuyor.
275 okur okuyacak.
8 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
100 Yılın 100 Filmi
7.5/10
100 Yılın 150 Oyuncusu
8.4/10
100 Yılın Türk Filmi
8/10
Sümbül Sokağın Tutsak Kadını
8/10
Yılmaz Güney Kitabı
8.8/10
100 Yılın 100 Yönetmeni
6.7/10
50 Unutulmaz Film
8/10
Sinema ve Kadın
7/10
Yüreğimin Orta Yeri Sinema
7.6/10
Hepsi Senin İçin
1/10
İşte Büyü Zamanı
8.5/10
Sinema ve Çağımız
7.3/10
Sinemayı Sanat Yapanlar
6.6/10
Ve Sinema 1
0/10
Sinemamızdaki Çöküş ve Rönesan...
7/10
Sözler ve Alıntılar
Vesikalı Yarim, 1968
Vesikalı Yarim, bir kez daha izlerken fark ettim, artık bizim ulusal aşk filmimizdir. Ve bu konudaki tek rakibi, olsa olsa Selvi Boylum Al Yazmalım'dır. Yine bir Türkan Şoray filmi!...
Anayurt Oteli,kuşkusuz sinemamızda şimdiye dek yapılmış en iyi " dramaturji" çalışmasını ve bununla birlikte en olgun, kapsamlı ve ayrıntılı " birwy" çizimini içeriyor.
Bir "Krallı film " daha
Çöpçüler Kralı bildiğim kadarıyla çok çabuk çekilip hazırlanmasına karşın m, Kapıcılar Kralı'ndan daha tutarlı, seviyeli bir çalışma
Umut, 1970
Cabbar karısı, yaşlı anası ve beş çocuğunu,yorgun iki atın çektiği eski puslu faytonu ile geçindirme çabasındadır. Yaşamları gecekondu bile delmeyecek bir izbece tüm sefilliğiyle sürüp gider. Güney'in ekonomik gevezelikten uzak senaryosu, Cabbar'ı ayrıntılı değil ama özlü bir biçimde verir.
Bir tane eli yüzü düzgün Atatürk filmimiz, dizimiz yok. Çizgi filmi bile yok.
Elin oğlu kendi tarihinin, üstelik güdük tarihinin her olayını filmiyle, TV diziyle ezberletircesine kafarmıza sokarken, bizim aynı iletişim araçlarını kullanarak yakın (ve de uzak) tarihimize eğilmememiz, büyük bir eksikliktir.
Sayfa 98Kitabı okudu
İletiler
Bir ayet der ki (Secde-17) : "Hiç kimse kendisi için gizlenen müjde ve mutluluğu bilemez. "
Bir sure der ki (Bakara-216) : "Olabilir ki siz bir şeyden hoşlanmazsınız oysaki o sizin için hayırdır. Yine olabilir ki siz , bir şeyi seversiniz oysaki o sizin için bir kötülüktür. Allah bilir , siz bilemezsiniz. " 🍀🫧 
Quo Vadis İstanbul? 
Ethem Emin Nemutlu 2
TEKNOLOJİ YORGUNU
Teknoloji alıp yürüdükçe artıyor yalnızlığımız
Ne tuhaf… Onca küçük ve büyük ekran yetmiyor bize
Chat’ler, mesajlar, cepler ve internette saatlerce gezinme
Yine de dinmiyor üzüntü, bitmiyor iç sıkıntımız
Onca makinenin, aletin ve elektronik mucizenin yanında
Tanrım… Ne kadar küçük, minik ve yalnızız
Yüreğimiz bezgin, terden ıslanmış alnımız
Sanki mutluluk uzak bir düş, hangi Kaf Dağı’nın ardında
Dönme Dolap, 
Atilla Dorsay , GOA yay, İstanbul, 2010, s. 64-66
Yorumlar ve İncelemeler
