Hakkında
İzmir'in Bergama ilçesinde başladı yaşam yolculuğum. 1979 yılında babamın tayini nedeniyle İzmir'e taşındık. Öğretmen anne ve babanın en büyük çocuğuydum ve evdeki en iyi arkadaşım ebeveynlerimin büyük kütüphanesiydi. Orada tanıştım Nazım'la, Aziz Nesin'le, Sabahattin Ali'yle, Adalet Ağaoğlu'yla, Falif Rıfkı'yla, Dostoyevski'yle, Atatürk'ün Söylevi ile...
Edebiyat kadar sinemaya olan tutkum da yaşımla beraber gelişti. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Radyo Televizyon Sinema Bölümü'nü kazanmam benin için bir dönüm noktası oldu. Artık hobilerimi profosyonel kulvara taşıyabilecektim. Mezun olduktan sonra çalıştığım Kanal 1 Televizyon'da kısa belgesellerin hem metin yazarlığını hem yönetmenliğini yaptım. Bu dönemde nazar boncuğu saydığım ödüllerin sahibi oldum. Ama beni her zaman mutlu eden izleyicilerden gelen dost seslerdi. Kısa televizyonculuk tarihimde canlı yayın yönetmenliğinin inanılmaz heycanını tattım.
İlk işsizlik periyodumda Ankara'da Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı'nda (Um:ag)burslu öğrenci olarak usta yazar Mehmet Eroğlu'ndan ders aldım.
2000'li yılların başında yaşanan ekonomik kriz benimde işsizler kadrosunda yer almama neden oldu. Tek başıma evde montaj ve yayın odası oluşturamayacağım için zaman buldukca yazı yazmaya yöneldim. Mesleğim hala kalbimde derin bir yara olarak kanamaya devam ediyor.
Editörün eki:
Ayşe Başak Kaban, "Garnik ve Şaşik" adlı öyküsüyle "2010 Ümit Kaftancıoğlu Öykü Ödülleri" birinciliğe değer bulundu.
Unvan:
Yazar
Doğum:
Bergama, İzmir, 1979
Okurlar
2 okur beğendi.
18 okur okudu.
9 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Her kimse homofobik bir homo işte... Zaten bu ülkede travestiler hep o tür insanlar tarafından öldürülmüyor mu?
Ayizi Kitap ~KırmızıSaçlıPeriKitabı okudu
Dedelerin ölmesi bir işaret gibidir; hayatın akışının hızlandığının, sizin büyüdüğünüzün, diğerlerinin yaşlandığının işareti. Ailede yaşanan ilk ölüm kapıyı aralar; siz sıranızı beklediğinizi öğrenirsiniz.
Ayizi Kitap ~Garnik ile ŞaşikKitabı okudu
Kayıp ...Senin eşin bir kayıp.Yitik...Yitik değil. Kayıp. Arada bir fark var. Bir fark olmalı. Öyle demiyor muydu şair?
Sayfa 103 - Ayizi Kitap ~Kimliği Belirsiz Cesetler AlbümüKitabı okudu
"İnsanların kan acıları toplumun açık yaralarıdır Nilgün," diyorum. "Bir gün onlar da bunu anlayacak."
Sayfa 85 - Ayizi Kitap ~Kırmızı PabuçlarKitabı okudu
Bir çocuğun, hayatı boyunca asla unutamayacağı sahnedir babasının ağladığı an; ben o gün bunu öğrendim. Daha önce babamı gözlerindeki yaşları akıtırken görmemiştim.Sonradan sadece bana, bize göstermediği için bunu hiç bilmediğimizi düşündüm. Yaşadığı, yaşadığımız, acımasız, adaletsiz ve gayri insani hayatın içerisinde ağlamamış olması mümkün değildi.
Ayizi Kitap ~Garnik ile ŞaşikKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
