Çocuk tanır. Daha bebekken annesinin ya da babasının bakışlarında gördüğü nefret onu derinden yaralar. "Dünyanın en iyi ana babalarında" bile rastlanan bu nefret dolu bakış, ola ki uykusuz bir gecenin sabahında takınılan alışılmış bir yüz ifadesidir; ama çocuk için otantiktir: Onu asla unutmaz ve belleğine kaydeder. Bundan böyle ölüm de yabancı değildir çocuğa, sevgi de yalnızlık da; acının özü içine sinmiştir artık, hep bu bozgunu yaşar.
Sayfa 188 - Ayrıntı Yayınları, 4. Basım, 2013