Chris Cleave

Oğlunu ve kocasını, Arsenal maçında patlatılan bir bombayla kaybeden bir kadının hikayesidir. Yaşadığı olayların acısı, kini, üzüntüsüyle belki kafayı yemesiyle birlikte, Usame Bin Ladin'e mektup yazar.

Ülkemizde çok fazla terör olayı oldu. Başka ülkelerdede oldu. İngiltere, Fransa ve daha nicesi. İnsanlar öldü. Siviller.. Hiçbir suçu olmayan insanlar öldü. Ölenler bizden biriydi ama biz yaşadığımız anla o kadar ilgiliyiz ki, geçmişteki acıları unutuyor ve hiç ders çıkarmıyoruz. Bu kitabı okumaktaki en büyük hedefim buydu. Unutmamak, ne yaşadıklarını bilmek ve unutturmamak.

Kitaplarımı karıştırırken buldum. Yorum yazmadığımın farkına vardım. Okurken 1k`da daha yeniydim haliyle o zamanlar hem dil bilgim yetersizliğinden hem de biraz çekingenliğimden yorum yapmamıştım. Şimdiye kısmetmiş :)

Kitab`ın kapağında " ikinci Uçurtma Avcısı " yazılmıştı galiba. Bu kitabı okumam için fırsat doğurmuş bi de kitapdan uzaklaştırmıştı. Çünkü benim için tek bir "Uçurtma Avcısı " vardı. İkincisi olamazdı. Bundan dolayı kapağına o başlığı atmak bana çok yalnış geliyor. İnsanlar o başlığı gördükleri anda öfkelenirler. " Neden kendin olmuyorsun da başkasının başarısından kendine de pay çıkarmaya çalışıyorsun " diye.

"Uçurtma Avcısı" ile uzaktan yakından tek alakası- karekterlerin iki kitabda da çocuk olması, ülkelerinde yaşanan savaş yüzünden madur kalmaları. Başka da bir benzerlik yoktu. Bu konuysa bir çok kitaplarda mevcut. O zaman tüm bu tarz kitaplar " İkinci bir Uçurtma Avcısı mı olmalı? ".

Kitapta sevmediğim yerler vardı. Bunlar bende saklı kalsın :) Sevdiğim yerlerse : Kızın isminin son ana kadar bize hep Küçük Arı olarak söyletilmesi. Küçük Arı`nın yaşadıkları, savaş, toplama kampındakı insanların yaşadıklarının okuyucuya güzel geçirilmiş olması.

Şahsi fikrim " Uçurtma Avcısı " ile mukayese edilmezse okunabilir kitaplardan.

Keyifli okumalar.

Çok farklı ilk başta insan ne olduğunu anlayamıyor.Kitabın pek fazla akıcı bir yönü yok ilerleyen zamanlarda daha heyecanlı olacağını umuyorum.

Bu kitabın " Uçurtma Avcısı " kitabı ile tek ortak noktası vardı oda kitabın baş kahramanlarının çocuk olması ve onların ağzından kağıda aktarılmasıydı...
Küçük Arı yaşadığı bölgedeki tehlikeleri ve ailesinin başına gelenleri sade bir dil ile anlatıyor...
Petrol için ülkesinin esaretinden bahsederken, ailelerin yaşadığı sorunlar ve göçleri anlatışı insanı duygulandırıyor...

Kitap genel anlamda güzeldi. Uykusuz kalmanıza sebebiyet verecek şekilde sürükleyiciydi. Kitabın ilk başında yazar, size tüm kişileri veriyor. Aradaki bağlantıları yavaş yavaş çözümlüyor. Bu da kitaba olan ilginizin düşmemesini sağlıyor. Aslında Küçük Arı'nın hikayesinin ahım şahım bir yanı yok. Sadece yazar bilgileri size öyle bir ustalıkla sunmuş ki, sizi bu çözümleme duygusu ve gerçeğe kavuşma heyecanı için sayfaları yutuyorsunuz. Kitabın sonunda hüsrana uğradığımı söyleyebilirim. Dikkat bu satırlardan sonra spoi içerecek incelemem. Hikayenin, gerçek bir olaydan alıntı yapılarak oluşturulduğunu düşünürken, kitabın sonundaki açıklamadan sonra kandırıldığımı düşündüm. Baştan kitabın sonuna göz atsaydım, bu kitabı hiç okumazdım. Bu kadar drama giripte gerçeğe dayanan bir şey söz konusu değilse, gidip Stephen King okurdum.

Bu kitapta özgürlüğün önemini daha çok anladım. Herkesin okuması lazım kesinlikkle okuyun. Küçük arı herkes tarafïndan sevilen bir kitap olmasï için bence okuyun

Yıllar önce okumama rağmen hala hatırladıkça ağlama isteği uyandırıyor bende. Acılarınıza bir acı daha katmak istemezseniz okumayın. Küçük arı sizinde acınız olarak kalacak çünkü. Ama yok bu acı zaten bizim acımız, tüm insanlığın, diyorsanız okuyun, hep birlikte ağlayalım.

Bu kitaba aslında çok büyük umutlarla başladım diyebiliriz.Lâkin kitap beni saramadı.Hani bazı kitapları bitirmek için sonunu beklersiniz ya bende aynısını bu kitapta yaşadım.Ama siz yinede bir şans verin.

Kitabı 2010 yılında okudum ve bende hala izi olan bir kitaptır. Okuduktan sonra uzun bir süre kitap aklınızdan çıkmayacak. Zaten uluslararası bestseller olmuş kitap. Okumadiysaniz hemen başlayın derim

İki farklı kültür, iki farklı coğrafya ve iki kadının dramatik bir şekilde kesişen hayatları. Ve gelişmiş ülkelerin geri kalmış ülkeler üzerinde oynadıkları enerji kaynağı oyunları, kirli dolapları. Yok olan hayatlar, umutlar, gelecek…
Kısacası; Günümüzden, yakınımızdan, çevremizden bir hikaye. Bu tür kitaplar insanı hemen şu düşünceye sevk ediyor, acaba şu an şu saatte bir yerlerde ne kadar çok küçük arı kim bilir ne zulümlere maruz kalıyordur?
Kitabın en can alıcı yeri Küçük Arı’nın Charlie sorduğu sorunun karşılığın da aldığı cevaptı:

''Barış ne demektir biliyor musun Charlie?''
Charlie kafasını salladı.
''Barış, insanların birbirlerine gerçek adlarını söyleyebildikleri bir zamandır.''