Cihan Çetinkaya Sözleri ve Alıntıları
Cihan Çetinkaya sözleri ve alıntılarını, Cihan Çetinkaya kitap alıntılarını, Cihan Çetinkaya en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Güzelin fıtratında nadide olmak vardır.
Sayfa 17 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
"Susmanın ne çok kelimeleri vardı öyle.
Susmak ilmin yarısıdır derlerdi de,
sancının tümüdür demezlerdi."
Ölümdür, hayata bir mana isnat eden.
Sayfa 75 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Bazı hususlarda sabretmek zordur elbet. Lakin insan nasibinde ne varsa -hangi hâl içinde olursa olsun- ona kavuşacaktır. İsyan etse de kavuşacaktır, sabretse de. Öyleyse sabrederek rahmete nail olmak varken neden isyan ederek rahmetinden mahrum kalsın nasibinin?
Belki de hayattaki bütün imtihanlar bir keskinin eseridir. Ve belki de olmak istediğine değil olması gerekene dönüşüyor insan.
Sayfa 7Kitabı okudu
Seven, sevdiğine devadır.
Sayfa 27 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Saçlarını topla gidiyoruz Zeynep.
“Yazık, bazı duyguların merhameti olmuyor. İnsan bir kokuyu hayal edince elinde hatıralardan başka hiçbir şey kalmıyor.”
İnsan bir şeyi bir kere başka görür
sonrası hep bakmak Zeynep.
Neden iyiler hep kaybeder? Ve neden hassas kalpler kırılmak zorunda?
Sayfa 62Kitabı okudu
Evini bulamayanlarda bugün..
Eve dön, diyordu şair. Ev neredeydi?
Sayfa 7 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Neyi aradığını bilmez isen, bulsan bile yoktur anlamı.
Sayfa 93 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Kimdi kaybeden ve kimdi kazanan Zeynep?
Kandırılmadı insan, kandırılmak istedi! Yalanlar avutsun onu istedi belki de. Fakat hakikat ile yüzleşince, kendini değil de başkalarını suçladı.
Böylesi daha kolaydı çünkü, daha makul. İnsan kendine itiraf edemese bile kandırıldığının çoğunlukla farkındadır.
Peki aynı acımasız düşünceleri, bir hançer gibi kendi göğsüne de saplayabilir mi?
Müstakil bir yalnızlığın girdabında, tutunacak dal bulamıyordu.
Sayfa 31 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Evim sendin Zeynep senden sonra evimi kaybettim.
Eve dön, diyordu şair. Ev neredeydi? Bir menzili var mıydı, bir yolu veya bir sanı, adımların ulaşacağı? Yukarıda, gri gökyüzünden boşanan kar taneleri, biliyorlar mıydı mesela, evlerinin yolunu? Şimdi sokakta, asfalta değen yorgun ayaklar biliyorlar mıydı? Şehrin insanları biliyorlar mıydı ev nedir, nerededir biliyorlar mıydı?
Ömür bitiyor, yol bitmiyordu.
Sayfa 33 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Kendini bilen Rabbini ve Rabbini bilen de kendini bilir.
Sayfa 57Kitabı okudu