Cüneyt Ülsever

Cüneyt Ülsever in okuduğum kitaplarının içinde hisarüstü cinayetlerinden sonra sevdiğim ikinci kitabı oldu ...
Çok bi beklentiniz yoksa , vaktinizde bolsa okuyun derim...
Bir örgüt itirafçısının hikayesi fazla ayrıntıya girmeden anlatılmış...
Okumaya değer...

Kitap başarılı bir polisiye romanı. Zamanı olanlar için okunası kitaplardan. Ama abartılı derece polisiye tutkunları için tatmin edici değil. Tesadüfler biraz fazla olsada benim hoşuma gitmişti.

Cüneyt Ülsever 28 Şubat'ı izleyen dönemde hayali kahramanlarla siyasiler-askerler-işadamları-yabancı devletler arasında ahlaksızlığın dibine vurduğu bir ilişkiler ağı kurgulamış ve roman ortamına taşımış.

Romancı olarak dili çok çok zayıf ve birçok eksiği var. Keyifle okunmuyor bu eksikliklerinden dolayı, ama aynı sebeple de hızlı bitiyor. Sonu Amerikan filmlerini hatırlacak kadar absürd olsa da; kim bilir, belki bu kadarı da olmuştur? Konu ilginç, bu kadarı da fazla denebilir belki ama 28 Şubat döneminde absürt birçok olay gerçekten de yaşanmış hani...

İronik olan Robert kolej mezunu bu gazetecinin entellektüel kesim tarafından liberalliği, muhafazakar kesime yakınlığı ve sivri dili ile çok eleştirilmesine ve kitabında samimi dindarları ve özellikle Anadolu Kaplanlarını takdir ettiğini açıkça göstermesine rağmen yaklaşık 10 yıl sonra desteklediği kesim tarafından işinden edilmesi ve tabiri caizse susturulması. İşte tam da bu, kitapta eksik kalan ama hayatın öğrettiği son noktayı koyuyor: Hayallerimizdeki gibi ahlaki, dini, ideolojik prensipler değil güç savaşı belirleyici olan. Doğru, gücü elinde tutana göre değişiyor; toplumsal denetim mekanizmaları da boşa çıkınca duruma göre pozisyon alamayan eleniyor.
Yalnız kalanı kurt kapıyor yani...

Kitabın konusu çok özgün. Yazar güzel bir fikir bulmuş ama bunu hayata geçirirken çok da başarılı olamamış diye düşünüyorum. İstisnasız bir sürü güzel söz var. Her şeyden de azar azar koymuş yazar ama çok fazla kelam etmiş olayları abartmış ve insanı boğmuş. Gereksiz şeylerin üstünde çok fazla kalmış . Bir cümleyle anlatılması gereken olaya bir sayfa ayırmış , rahatsızlığım tamamen bu yönde. Üzüldüm böyle bir fikrin , konunun boşa gidip beni bu kadar boğmasına , çok daha iyi olabilirdi . . .

Dikkat spoiler içerir.
Yıllar önce Ankara genelevinde Alicik, annesi Hatice'yi müşteri Kemal Polis'in silahı ile öldürür ve ihale Kemal'e kalır. Yıllar sonra ABD'den Levent ve Süreyya Drama çifti Bodrum'a yerleşir. En yakın arkadaşı Hayri ve eski öğrencisi Hande de buradadır. Paranoid şizofren olan Levent, Hande ile yakınlaşır. Onu öldürdüğünü iddia ederek polise gider. Olayı araştıran komiser Allahverdi ve başkomiser Turgut bir sonuca ulaşamaz. Zaten Hande ölmemiştir. Ancak bir kaç gün sonra Hande, aynı Levent'in bahsettiği gibi öldürülür. Levent şüphelidir ancak bir şey hatırlamadığını söylemektedir. Acaba gerçekten suçsuz mudur? Katil kimdir ve cinayeti neden işlemiştir. Alicik sağ mıdır ve eğer sağsa bu olayla ilişkisi nedir? Keyifle bir solukta okunan bir roman

Günaydın
Bu 4 günlük sokağa çıkma kısıtlaması da 1 kitap daha bitti. Adından anlaşılacağı gibi bir polisiye roman. Cüneyt Ülsever'i hiç okumamıştım. Kitap çok uzun zamandır kütüphanemde mevcut idi. Ne zaman aldığımı hatırlamıyorum açıkcası. Basın yılı 2008 olarak gözüküyor.
Kitap konusuna gelince 9 Şubat gecesi 3 farklı ilde 3 farklı cinayet işleniyor. Hepsi de aynı yöntem ile... 3 okul arkadaşı 3 cinayeti aralarındaki bağlantıyı keşfedip çözmeye çalışıyorlar.
Yazarın dili gayet anlaşılır. Fakat kitabın bazı yerlerinde basım hataları mevcut. Birde her maktul uzun uzadıya anlattıktan sonra olayları çözme aşamasına geçiyor. Ondan sonra kim kimdi biraz karışıyor. Sonra çözüm aşamasında bir çok şeyi yeniden hatırlatıyor. Okurken yer yer sıkıldım bu hatırlatmalardan. Kitap 520 sayfa. Daha kısa olabilirmiş diye düşünüyorum. Polisiye okumak isteyenler için bir seçenek olabilir...

Beklentisiz olarak bir sitenin kampanyasından faydalanmak için aldıklarıma eklediğim #hisarüstücinayetleri ; yerli kurgu da en beğendiğim #kahin Günay sonrası bence ilk sıralara girebilecek polisiye bir kitap.
Ben kısa kısa öykülerden oluşan bir kitap zannetmiştim ilk sayfalarda çünkü farklı farklı karakterler ve cinayetleri anlatarak başlıyor kitap. Her karakter bir diğerinin hayatının ucundan birbirine değmiş.. Böyle kelebek etkisi yaratan ondaki okyanusta bir su damlası olmuş bir başka karakterin ayrı ayrı işlenmesini de sevdiğimden keyifle okudum ilk 100 sayfayı. Bu açıdan kitabı iki bölümde ele almak daha doğru olur tür olarak. Ilk bölüm de olaylar dışardan bi kişinin bakışıyla anlatılıyor. Evet bir cinayet var, olay polise de intikal ediyor ama polis tarafında değil seyirci tarafında yazar. O yüzden sanki hikaye ya da öykü okuyormuşsunuz hissi veriyor ama merak da ettiriyor, üzüyor da okurken. Sonra bir den olay akışına göre de yazar polislerin tarafından anlatmaya başlıyor. Bu aşamadan sonra daha hızlı ilerliyor polisiye tadını tam veriyor anlatım. Kitapta tam da bu nokta da ilk bölümdeki karakterlerin aslında okuduğunuzdan farklı olmadığını bilmenize rağmen duygularınızı ters düz ettiğini görüyorsunuz. (En çok bu kısmını sevdim diyebilirim.) Sonrası araştırmalar, beyin fırtınaları, güncel çekincelere değinmeler ve yüzleşme.. Ben çok beğenerek okudum. #polisiye sevenlere tavsiyemdir. Herkese keyifli okumalar