“bir bahçedeyim. bir bahçenin anısının içindeyim. ılık ıslak bir ölüm kederi, bir bahçeye kapanmış ömür sınırı, bir hortum gibi kıvrılarak yutarken beni, ağzımdan bir atmaca yüzümü yırtarak, kanatlarını kanatarak!”
Aşk İçin İstediğimiz Başka Hayvanlar Defne Sandalcı’nın uzun bir aradan sonra gelen ikinci kitabı. Şöyle tarif edilebilir: Kalma, bekleme, hatırlama, anlama, tespit etme, kayda geçme, isyan etme. Sandalcı’nın basiretli dizelerinden birini alıntılayalım:
"Çünkü insanların lisanları vardır. İnsanlar, dilleri öbür
insanlar tarafından koparılana kadar konuşabilirler ve
löp diye her şeyi yutabilirler. Hesaplı hurdalıdırlar,
mantıklıdırlar insanlar; Dil’ler kurarlar. Diller sebepler sunarlar,
düşmanlarının karınlarını boşaltıp kendi karınlarını doyuran
düzenekler kurarlar, başkalarının ölümünü kurarlar
– sadece sıcak kanlıları, memelileri değil, soğuk kanlıları,
kansızları, suyu, havayı, hülyâları da öldürebilirler ve öldürürler."