Guy Debord
Yazar
Editör
BEĞEN
TAKİP ET
8.5
125 Kişi
525
Okunma
84
Beğeni
3.092
Gösterim
Unvan
Marksist Filozof, Yazar, Sinemacı
Doğum
Paris, 28 Aralık 1931
Ölüm
30 Kasım 1994
Yaşamı
Guy Ernest Debord (28 Aralık 1931 Paris - 30 Kasım 1994 Champot, Bellevue-la-Montagne, Haute-Loire) Marksist filozof, yazar, sinemacı. II. Dünya Savaşı sonrasında Fransa'da kurulan Socialisme ou Barbarie (Sosyalizm ya da Barbarlık) isimli marksist grubun üyesi olmuştur. Debord ayrıca sanat ve sinema alanına yapmış olduğu radikal müdahaleleriyle ün kazanmıştır.
Yaşamı
1931'de Paris'te doğan Debord, babasını küçük yaşta kaybetti. Paris Üniversitesi'ndeki Hukuk eğitimini yarıda bırakarak sanat çalışmalarına ağırlık veren Debord bu dönem birçok şiir ve yazı yayınladı. 1960'larda kurduğu situasyonist enternasyonal'le 1968 ayaklanmasını etkiledi. Bu dönem sinema çalışmalarına ağırlık vererek Society of the Spectacle (1973) ve otobiyografik içerikli "In Girum Imus Nocte Et Consumimur Igni" (1978) filmlerini çekti.
Alkol bağımlılığı hayatında sürekli bir sorun olan Debord, ömrünün sonuna kadar bundan kurtulamadı. Debord, 30 Kasım 1994 tarihinde, kalbine ateşlediği silahla kendini öldürdü.(kalbinden mermi geçerken, aklındanda şunların geçdiği düşülmektedir: gösteri öylesine güçlü bir hale geldi ki ona karşı direniş artık mümkün değildir.)
Gösteri Toplumu
En tanınmış eseri Gösteri Toplumu (La Société du spectacle-1967)fr adlı kuramsal kitaptır. Bu kitapta kapitalizmle şekillenen tüketim ilişkilerinin ülke ve ideoloji ayırt etmeksizin bir gösteri biçimi yarattığı ve bu durumun kaçınılmaz olarak dünyanın tek bir pazar oluşuyla sonuçlanacağı iddia edilmektedir. Tezini, Yoğun gösteri (liberal yönetimlerde) yaygın gösteri (Totaliter rejimlerde) olarak ikiye ayıran Debord, Yoğun gösterinin toplumun ufak bir kesimini, yaygın gösterinin ise toplumun büyük bölümünü etkisini altına alacağını ileri sürer.
Düşüncelerinde Karl Marx ve Georg Lukács'ın etkileri görülür.
Editörlük yaptığı kitaplar
İncelemeler
254 syf.
·
653 günde
·
Puan vermedi
Akademik dilin ingilizcesine hakimseniz, bu kitabın türkçesini okumanızı önermem. Yazarı Guy Debord, kendini sinemacı olarak adlandıran, marksist teoriyle haşır neşir bir fransızdır. Ancak 1967 yılında yayınlanan "gösteri toplumu" kitabının da etkisiyle, ciddi bir ün kazanıyor. Öncelikle kitabın birkaç ana meselesi var: ideolojik aygıt olarak devlet, diyalektik tarih ve zaman-mekân meselesi, kültürün yıkımı, marksizm ve son olarak marksist kuramın da etkisiyle: yabancılaşma, metalaşma, proleterya ve sınıfsal mücadele.
Gösteri toplumunu tanımlarken temel aldığı kriter, iktisat ve kültürel olanda meydana gelen dönüşümün etkisiyle yeni dünyanın "gerçek-dışılığı" iddia ettiği şey, gösteri toplumunun, iktisadi üretim tarzlarının sebebi ve sonucu olarak gerçek-dışılığı sunmada bize aracılık ettiğidir. Var olan dünya, metalaşmış ve iktisadi olarak tüm gerçeklerinden arındırılmış soyut bir dünyadır.
gerek toprağın dönüşümü olarak mekânın düzenlenmesi, gerek zaman algılarımızda ortaya çıkan değişimler, gerekse imajlar toplamı olarak yeni toplumsal ilişki biçimlerinin bize sunduğu şey, burjuvazinin göstermek istediğinin kendisidir. öyle ki, burjuvazi dünyada hiç yenilgiye uğramamış tek sınıftır ve şu an tekelini sürdüren bilinç, onun bilincidir.
modern dünyanın hafızası, geçmişi ve geleceği yok etmiş, "şimdinin hafızası" olarak bize sunduğu tek şey de "yönetmenin hafızası" olmuştur. dolayısıyla bu kadar hakimiyet altına alınmış bir dünyada, herhangi bir şey hakkında eleştiri getirdiğimizde dahi o şeyin eleştirisi hakkında eleştiri getirmiş oluruz. çünkü yeni dünyanın tüm kavramları, içi boşaltılmış soyut "şey"lerden ibarettir. tek işlevi, "unutturmak" olan garip bir düzendir bu.
elimizi attığımız her şey, bir tür imaj ve metadan ibarettir. zamanın tüketilir bir meta haline gelmesi, mekânların tecritin ve kapatılmanın mekanına dönüştürülmesi, kültürün günümüzdeki varlığının sahte bir temsil ve yadsımadan ibaret olması tüm bunları kanıtlar gibidir. Marks, Lukács ve Adorno gibi isimler ile birlikte anıldığında daha anlaşılır hale gelir.
Okuyacaklarıma Ekle
240 syf.
·
Puan vermedi
Baş Ağrısı
Kitabı yaklaşık 5 yıl içinde 3 kez okudum. Fransız bir flozof olarak geleneği bozmayan Guy Debord; içinde kaybolup 5 sayfada başınızı ağrıtan, defalarca yeniden okuyacağınız ama yinede anlamayabileceğiniz belki 5 yıl sonra sosyoloji bölümünü bitirdikten sonra anlayabileceğiniz cümlelerle, tamlamalarla ve sayfalarla dolu. Kitanı ilk okuduğumda distopya olduğunu anlamadım, günümüzün yumuşak gerçekleri gibi okudum ve hiçbirşey anlamadım, distopya olduğunu öğrendikten sonra tekrar okumamda daha anlamlı gelmeye başladı 3. Okumamda artık 2 ayrı lisans diplomasını almak üzereydim ancak ozaman temiz bir fotoğraf sundu. Bu kitap sizi mezun edebilir ancak yıllarca dayak yemeye, uykularınızın kaçırılmasına hazır olun. Anladıktan sonra artık eski siz olmayacaksınız. Zaten bir kitaptan beklediğimde budur herzaman.
Okuyacaklarıma Ekle
254 syf.
·
Beğendi
·
10/10 puan
Gösterdiğin Gibi Ol
Bazı kitapları okumak yetmeyebiliyor ya da okuyup kütüphanenin bir köşesinde teşhir etmek, onu anlamaya yetmeyebiliyor. Bu kitabı da okumak değil “yemek” gerekiyor tabir yerindeyse. Tek dönemlik bir ders gibi üzerinde çalışılması ve kesinlikle bir pasajı anlamadan diğerine geçilmemesi gereken bir başyapıt.
Kitap iki bölümden oluşuyor. İlk bölümde gösteri toplumu çok ayrıntılı bir şekilde inceleniyor. Burada da dokuz bölüm var ve gösterinin öznesi, metası, temsili, aslı, tarihi, ideolojisi ve doğuşu yazarın kendine has bir sıralamayla ve kavramsal bir dille anlatılıyor. Yani ilk bölümde yazarın anlattıklarını örneklerle anlamaya ihtiyacınız olacak bu yüzden yavaş ve sakin bir kafayla okunmasını önerebilirim. İkinci bölümde yazarın kendi yorumları bulunuyor. Burada ilk bölüme nazaran daha basit, anlaşılır bir dil kullanılmış. Yazar düşüncelerini ayrıntılı olmayan ama anlaşılır örnekleriyle destekliyor. Satır aralarında kaybolduğunuz anlarda dönüp duvara bakıp, içinizden bu dönemde yaşadıklarımızı gözden geçireceksiniz, sorgulayacaksınız ve eleştireceksiniz. Şimdi meraklısına daha ayrıntılı bir inceleme yapacağım:
Yazar kitabı için demiş ki: “Sorumsuz bir egemenlik statüsüne ulaşmış otomatik pazar ekonomisinin hükümranlığı ve bu hükümranlığa eşlik eden yeni hükmetme tekniklerinin tamamı.” Evet yani her şey ekonominin hükmettiği dünya yüzünden. Başlangıcı ise tanrısal bir güçle hükmeden, hem devleti yöneten hem de din kılıcını elinde tutan otoritelerin, gücü burjuva sınıfı ile paylaşmasıyla oldu. Endüstri devrimine kadar yavaş yavaş burjuvazi kendini ilahi bir dinle(Hristiyanlık) bütünleştirdi ve sistem kapital üzerinden yürümeye başladı. Endüstri devrimi asıl gösterinin fitilini yaktı. İnsanları işçilere çevirerek proleteryalaştıran burjuva sınıfı, onların neredeyse bütün haklarını, özgürlüklerini ve zamanını ‘zorla’ ellerinden aldı. Özellikle “zaman” kavramına çok önem veriyor yazar. İşçilerin kendi zamanlarının vahşice ellerinden alınmasıyla artık kısıtlı zaman bir gösterisellikle geri dönüyor.
Benlik ve dünya arasında varlığının ezilmesiyle, bir varolma çabası içine giren insan, doğru ile yanlış arasındaki çizgiyi kaybetmiştir. Edilgen şekilde korkunç çalışma şartlarına boyun eğen işçi sınıfı (bugün de aynı durum geçerli) psikolojik ve fiziksel anlamda büyük bir sıkıntının içine girmiştir. Artık bu zavallı insanların büyülü tekniklere başvurarak, bu kadere aldatıcı bir şekilde tepki gösteren bir deliliğe doğru itilir. Metaların tanınması ve tüketilmesi bu sahte karşılığın can damarıdır. Yazar bu kitabı 1967 yılında yazmış ama bu nevrotik durumları günümüzde çeşitle sebeplerle sosyal medyada sıkça görüyoruz. Acaba yazar bugün yaşasaydı ne yorum yapardı diye insan düşünmeden edemiyor.
Gösterinin artık durdurulamaz yükselişi, kendini tartışılmaz ve erişilmez bir olumluluk gibi sunar. Gösteri bir araçtan çok kendi kedine bir amaç olmuştur. Dev bir amaçlar amacı. Şeyleşmiş insan artık meta ile samimiyetinin kanıtını herkese gösterir. Bunu isteyerek yapmaz artık, insan ünlü olmak adına çalışır. Mankenler yazar , öğretmenler şarkıcı , doktorlar aktör olur. Modern endüstri ve modern toplum bilimi ve sanatı da kontrol eder. Nitel bir kenara bırakılır, tek önemli olan şey nicel olandır ve dolayısıyla cehalet yüceltilir.
Belki de en tehlikeli yanı politikadır. Yazar ağır bir demokrasi eleştirisi yapar. İktidarın temel ve nihai amacı iktidarda kalmaktır demişti Max Weber. Bu yüzden modern devlette en önemli olan şey gizliliktir. İktidar her gün yeni bir olayı peydahlar ve gösteri ne zaman o olaydan bahsetmezse artık o olay yok olur. Gösterinin yarın neyden bahsedeceği bugünden bağımsızdır ve tarih yok olmuştur. Kitle iletişim araçları ise gösterinin olmazsa olmazıdır; Birileri sonsuz bir profesyonellikle bu kamu hizmetini yürütür ve iletilen emirleri aynı zamanda bu emirleri ileten kişilerce inanılmaz bir uyum içerisinde tüm saflığıyla tartışarak açıklar.
Daha incelenecek bir çok konu var ama ben yazardan son bir alıntıyla metni sonlandırayım: “Tarihin Yunan’da demokrasiyle ortaya çıktığı zannediliyor, oysa tarihin dünyadan demokrasiyle birlikte silindiği kanıtlanabilir.”
Okuyacaklarıma Ekle
240 syf.
·
7 günde
·
7/10 puan
Yılı araştırma inceleme ile açtım .Öncelikle herkese tavsiye edebileceğim bir eser değil. Okuması oldukça zor , geri döne döne okunuyor çoğu pasaj. Bu konuda çok okuma yapmamanın da etkisi vardır tabiki. Konusuna gelirsek ; Yıllar yıllar öncesinden -daha kitlesel iletişim araçları bile etkin kullanılmazken -bir yazar çıkıyor kapitalizmi , reklamcılığı , metalaşan toplumu , yozlaşan kültürü anlatıyor.
Kitap iki bölümden oluşmakta. Birinci bölümde pasaj pasaj gösterinin tanımı yapılıyor. İkinci bölüm ise kitabın tamamlayıcısı olarak , yazarın yorumlarından oluşuyor ki birinci bölüme göre çok daha rahat okunuyor. Bu alana meraklı olanlara öneriyor diğer okurların tercihine bırakıyorum :)
Okuyacaklarıma Ekle
240 syf.
·
4 günde
·
5/10 puan
Kitabın ilk yarısı 1 den başlayıp 225 e kadar incelemelerden oluşuyor.Ve bu incelemeler gösteri ve toplum üzerinde karamsarlığı ve insanların yaşamıyla ilgili yorumlarla dolu. Ben çok inceleme okuyan bir okur değilim kitabı okurken acaba ben ne okuyorum diye düşünmedim değil. Ama uzun bir süre bu kitabı başucu kitabım yapacağım çünkü burada yazılan şeyler insanı baya düşünmeye itiyor.Kitabın ikinci yarısıda ilk yarisinin üzerine yapılan yorumları barındırıyor oda inceleme şeklinde ilk yarısının yorumları incelemelerden daha çok düşündürüyor.İnceleme okumayı seven arkadaşlar kitap son derece değişik bir icerik okuyun derim. Guy Debord Gösteri Toplumu
Okuyacaklarıma Ekle
240 syf.
·
Beğendi
·
8/10 puan
Bu kitap genel olarak gösteri kavramı ve gösteri toplumunun günlük yaşantıda, hayatımızda tezahür eden noktaları üzerinde durmakta. Zaman, tarih, kültür, özne, temsil, meta kavramları üzerinden gösterinin nasıl yapıldığını, ne şekilde var olduğunu eleştirel bir dille, kanıtlar nitelikle sağlam bir başyapıt.
Ben normalde sosyoloji kitapları okumayı severim fakat bu kitap hem dili itibariyle hem de bazı sosyolojik kavramların bulunması itibariyle bazı kısımlar tam olarak oturmadı. Bir tavsiye sonucu almıştım bu kitabı fakat kanımca hakkını vererek okumak ve anlamak için sosyoloji disiplinine dair bir temelin olması gerekiyor. Ayrıca aforizma şeklinde devamlı birbiri ile bağlantılı bilgilerin verilmesi, yani yoğun bir şekilde bilgi yüklemesi anlamayı zorlaştırıyor. İleride tekrar dönüp okuyacağım bir kitap.
Okuyacaklarıma Ekle
240 syf.
·
5 günde
·
8/10 puan
Gösteri Toplumu...
Guy Debord Fransız Marksist filozof, yazar, sinemacı. Debord ayrıca sanat ve sinema alanına yapmış olduğu radikal müdahaleleriyle ün kazanmıştır. Kapitalizm üzerine teorik eleştirileri ile tanınır. Ve zaten bu eserinde de kapitalizmi yerden yere vurarak teorisini yüceltmiştir. Günümüz kapitali, kültürel emperyalizm, ve sosyal ilişkilerde dolayımlamanın rolü üzerine en büyük teorik çalışmalardan biri olarak Eseri Gösteri Toplumu bugüne durmaktadır. 1967 tarihinde yazdıklarının, çağımızı bu denli açıklıyor olması etkileyici doğrusu.
Kitap iki bölümden oluşuyor, ilk bölüm gösteri'nin hangi koşullar doğrultusunda hangi tarihsel aşamaların ışığında büyüdüğünün ve şekillendiğinin temellendirilmesi ve kavramın kavramsal tanımlanması yapılmış. İkinci bölümde ise ilk bölümün akademik ağır dilinin aksine daha yorumsal ve biraz daha örneklendirmelerle açıklama gayreti gözetmiş yazar.
"Modern üretim koşullarının hâkim olduğu toplumların tüm yaşamı devasa bir gösteri birikimi olarak görünür. Dolaysızca yaşanmış olan her şey yerini bir temsile bırakarak uzaklaşmıştır." Kitabın bir özeti halindeki bu giriş cümlesi okuyucuyu içine çekmesi için yeterli.
Debord, bu kitaptaki dili ve anlatımı bana Bauman'ın Yaşam Sanatı ve Küreselleşme kitaplarını andırdı. Bauman'ı okuyan okurların Debord 'un diline yabancılık çekmeyeceğini düşünüyorum.
Gösteri Toplumu' nu okuduğunda insan, kendini bir hakim karşısında mahkemede savunmasını yaparken hissediyor. "Gösteri toplumunda gösteriden çıkış bile gösterinin bir parçasıdır." Gösteri sahnesinden kaçılamadığına yaptığı karamsar ve umutsuz vurguyu özellikle bu cümlesiyle yeterince biz okurlara geçiriyor.
Görünüşler dünyasını anlamama yardımcı oldu Guy Debord.
Gösteri Toplumu Guy Debord
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.58