Hacer Kılcıoğlu Gönderileri
Hacer Kılcıoğlu kitaplarını, Hacer Kılcıoğlu sözleri ve alıntılarını, Hacer Kılcıoğlu yazarlarını, Hacer Kılcıoğlu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Minik Serçe seni çok seviyorum…
“Haydi Şansım…”
Sezen söylüyor. Hani o küçük kız. Dün sokaklardaydılar, mahallenin tüm çocukları…
Bugün… o küçük kız uçmuş, uçmuş, İstanbul’a konmuş, orada yuva kurmuş kendisine… Minik Serçe demişler ona o şehirde… şarkılarını, kendisini çok sevmişler, bağırlarına basmışlar…
“Haydi şansım…”
Sayfa 74Kitabı okuyor
Küçük kız büyümüş. Sezen büyümüş. Galiba… şarkılar çocukları çabuk büyütüyor.
Sayfa 49Kitabı okuyor
Sezen Aksu
Ne zaman şarkı söylemeye başladı? Sanki, doğduğu an… Çocuğun kendisi bir şarkıydı sanki. Çocuk büyüdükçe, şarkıları da büyüdü.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Sezen koydular küçük kızın adını
…Sağdan soldan insanlar ona bu çocuğu aldırmasını, doğarsa sağlıklı olmayacağını söylemişlerdi… ama anne hiç kimseyi dinlememişti, çünkü bir gece rüyasında ona fevkalade bir çocuğu olacağı fısıldanmıştı.
Sezen koydular küçük kızın adını.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Minik Serçe
Çocuklar ve kuşlar… arkadaştılar, ahbaptılar. Çocuklar, kuşlar gibi özgür, kuşlar kadar şendiler. Kuşlar, çocuklar kadar yaramazdılar. Bir o dala, bir bu dala uçup durmaktaydılar.
Aradan biraz zaman geçti… Çocuklar büyüdüler. Kuş olup uçtular başka şehirlere. Oralarda daha çok büyüdüler. Parkın çocuklarından üçü… Onlar öyle çok özgürleşip, o kadar uzağa uçtular ki… Neredeyse gökyüzüne ulaştılar. Yıldızlar gibi parladılar orada. Kuşlardan “ Minik Serçe” olanı şakır durur oralarda: “ Uçun kuşlar uçun İzmir’e doğru…”
Sayfa 13Kitabı okuyor
Akşam olmasa, oyunlar hiç bitmese… Çocuklar mutlular, neşeliler bu parkta.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Öğrencilerime sınıf kitaplığı için valilik tarafından gönderilen kitaplar arasında yer alıyordu bu kitap. Bir öğrencimin iştahlı bir şekilde “O kitap çok güzeell!” demesi üzerine merakımdan okumaya başladığım Dağ Sustu Dağ Konuştu; tam 7-8. sınıf seviyesinde akıcı, eğlenceli, yer yer hüzünlü ve üniversite aşkı içeren bir kitap. Macera? Macera tabii ki var, sonuçta gençlerimiz dağcılık kulübünde ve amaçları Kaçkar Dağı’nın zirvesine tırmanmak. Tüm olaylar da bu yolculukta meydana geliyor zaten. Leyla Güzelimiz kendi iç hesaplaşmaları, tüm yaşanmışlıkları ile kendini bize teslim ediyor. Olanları onun gözünden okuyoruz.
Yazar, diyalogları farklı bir tarzda vermiş bize. Konuşma çizgisi, tırnak işareti tamamen yok diyemesem de yok. Virgüllerle ayrılan diyaloglar yer alıyor çoğu zaman ama ilginç bir şekilde kimin hangi cümleyi kurduğunu da anlayabiliyorsunuz okurken. Bu şekildeki diyalog sunuş biçimi bence okumayı da hızlandırıyor. Günlük hayatla bağdaşabildiğinden belki de kim bilir.
Dağcılık kulübündeki gençlerimiz Ulu Kaçkar’ın zirvesine ulaşabildi mi? Tırmanış yolunda hangi maceralar yaşandı? Leyla Güzeli inadından vazgeçip Teo ile ilgili hislerini ona söyledi mi, yoksa bir Leyla Mecnun vakası daha mı yaşandı?
Okuyalım, öğrenelim, ortak olalım.
İyi okumalar :)
Günışığı KitaplarıKitabı okudu
Yaşlı bir zeytin ağacı şöyle fısıldarmış: “Herkese aidim ve hiç kimseye ait değilim. Siz gelmeden önce de vardım, siz gittikten sonra da burada olacağım.”
Sanki içime bir ağaçkakan yerleşmişti de, didikleyip duruyordu oramı buramı. Didikleyip de içimdeki tüm sıkıntıları ortaya çıkarıyordu bu ağaçkakan.
Papatyalar mutlu çiçeklerdir...
Seviyor, seviyor, herkes beni seviyor!
Ahhh kalbim!.. Papatyaların kalbi var mıdır?
Öpücüksüz aşk imzasız senede benzer.
Minibüsünün arkasındaki bu yazıyı bile yeniden okuyamamış, kıkır kıkır gülememiştim.
Aman ne dert! Taksam, akşama kadar Düşünen Adam heykeli gibi düşünüp duracağım. Takmadım, dedemin sözünü dinledim, derdimi banyo dolabına kilitledim, yüzüme bir gülümseme yerleştirdim, doooğru ...