“Şimdi düşününce o kadar abartacak ne varmış diyorum ama o zaman,galiba o zamana kadar alışkın olduğumu,hatta içinde büyüdüğümüzü ve benim bir parçam haline geldiğini düşündüğüm yalnızlığın ve kaybetmenin ne olduğunu ömrümde ilk kez yaşıyor,ilk kez hissediyordum.Demek ki yalnız kalmak için insanın önce hayatta sevdiği birine sahip olması gerekiyormuş.Öbür türlü yalnızlıklar sadece büyüme hataları,sadece aile veya arkadaş kazaları.”