İlhan Durusel Sözleri ve Alıntıları
İlhan Durusel sözleri ve alıntılarını, İlhan Durusel kitap alıntılarını, İlhan Durusel en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İmtiyazsız harfler, kelimelerde kaynaşmıyor bir türlü.
Tann külhanbeyidir. Beyler sofrasında yalnızdır. Beydir yine de ama. "Ateşi sizin için yarattık" der. Yan gelir, yatar, seyreder.
Dante Longfellow
Kerem ile Asli
Sayfa 64 - YKYKitabı okudu
Su, soğuk su özellikle, ateş izin verdiği ölçüde girebilir hayatımıza.
Yavaş ateşte tadına erer et, yangın hızlı ateşte kavurur.
Sayfa 64 - YKYKitabı okudu
Bir Tramvayı Kaçırma Töreni
"Aşkı kaçırdım, ama tramvayı kaçıramazdım asla, işte geldiiim! Ne oynuyoruz? Hadi blum oynayalım, fal açalım, pastra, kızmabayan, Maça Kızı, Papaz Uçtu???" diyor Blanche.
Stanley Kowalski: Maça Papazı - kalbi kara. Stella Kowalski: Kupa Kızı - yavaş kalbi.
Blanche DuBois: Kim? Ben mi? Bana mı seslendiniz? Ben tek kaldım.
Stella! Stella! diye haykırıyor biri sokaktan,
Blanche DuBois: Bu tramvayı kaçırma, diyor bir ses içinden Fransız Mahallesi, New Orleans: Nasıl yalnız döner uzak değirmenler. Kimselere ihtiyacı yoktur uzak değirmenlerin, donmek için, rüzgâra bile.
17 yaşında bir talebeyle ilişkisine gelince söz, herkes susuyor. Kowalski hariç. Feryat figan hala sokaktan.
Allan Grey, müntehir kocası giymiş onun geceligini. Bir çamaşır gibi sallanıyormuş ipte, karısının giysisiyle, henüz kurumamış...
"Adım Grey, kendim gece, üstümde gecelik" demiş ve süzül müş ölümün muazzam uyku derinine. Blanche o odada uyumuş o gece öyle, kocası tavanda ípte.
Selam olsun sana New Orleans ve elveda! Bir yabancı gibi geldim, geçtim sevgili tramvaylarınla! Yolcu denebilir mi bana, insan böyle kibar ve soylu olunca?
Siz, koluma giren beyaz gömlekliler: Her kimseniz, biliniz ki tanımadığım insanların hoşgörüsüne her zaman güvendim ben. Böyle incitmeden birbirimizi yabancı kalalım, herkes kendi yoluna.
Herkes yoluna ama New Orleans burda kalsın, burda cehennemin en dibinde.
Tennessee Williams
Sayfa 25 - YKYKitabı okudu
Edgar A. P.
Benim annem kanserdi, babam tiyatrocu. Bana sarhoş diyorlar, frengi ve deli,
Annabel Lee.
Timurlenk'in yurdu değildi Semerkand. Ayağının değmedigi yerleri sevdi o. Ben, Boston'da doğdum: Oralı olmadım hiç! Insan gerekirse dogdugu yeri sevmemeyi bilmeli.
Sen de beni böyle sev, fakat oyle sevme Annabel Lee! Böyle çabuk, böyle alelacele, ölecekmiş, vakti darlar gibi. Bu sokak, sokağımız olsun, bu kaldırım katafalk. Orda bir lağım akıyor, buharlı baldıran. Bir çeşme susmuş milattan beri. Bir kupa bira, biraz kutsal su, başı beladalar gibi aksın Baltimore koyuna doğru. Hiç kimse elimi böyle uzun tutmadı. Oysa ben elini opmeye gelmiştim:
Gögü yere doğru çekmişim eğilirken farkında degilim ellerim hep böyle titrer miydi benim?
Izin ver şu şiiri çatayım yanına kıvrılayım Annabel Lee. Uzanıp yan yana, yatalım böyle nurlar içinde.
Edgar Allan Poe
Sayfa 61 - YKYKitabı okudu
"Hepimiz hala Leyla Erbil'in vapurunu bekliyoruz."
Sayfa 15 - YKYKitabı okudu