Ulusal Kitap Eleştirmenleri Ödülü ve Pulitzer Ödülü'ne layık görülen Oscar Wao'nun Tuhaf Kısa Yaşamı ile Drown adlı romanların yazarıdır. Diaz ayın zamanda Pen/ Malamud Ödülü ve Dayton Edebiyat Barış Ödülü'nün sahibidir. Santo Domingo doğumlu Diaz, halen MIT'de profesördür.
Unvan:
Dominik Asıllı Amerikalı Yazar ve Massachusetts Teknoloji Enstitüsü Profesörü
Doğum:
Santo Domingo, Dominik Cumhuriyeti, 31 Aralık 1968
Bir okyanusun dibindeydik sanki, dedi .Hiç ışık yoktu ,koskoca okyanus da üzerine abanıyordu.Ama çoğunluk buna öyle alışmıştı ki normal sayıyorlardı ;yukarıda bir dünya olduğunu bile unutmuştuk. İyi de onun elinden ne gelirdi ki ?
Biyografi tarzı okumaları sevdiğimi bir kez daha teyit etti, bu okuma . Çok severek okudum ve listesinde olanlar bir an önce okumalı. Dominik kökenli Oscar ve onun ailesi ile ilgili olaylar örgüsünü okuyoruz arkadaşı Yunior’un ağzından. Tesadüfen farkettim ki ( okumaya başladığımda) kısa bir zaman önce okuduğum “Teke Şenliği” kitabından çokça bahsi geçen ve zamanında Dominik’i yöneten diktatör Trujillo’nun da içinde yer alan bir eser.
Kitabımızın dörtte biri keyif alarak okuduğum dipnotlardan ve İspanyolca kelimeler için bir sözlükten oluşuyor.Anlatım ve dil olarak eğlenceli ve komik olsa da içeriği maalesef pek de eğlenceli değil.
Oscar’ın da altını çizdiği gibi “Daha Güçlü Seven Bir Dünya” umuduyla ...
Öykü cok sevmesem de aynı karakterlerin farklı biçimde karşıma cıkmasını cok sevdim.
Genelde göçmenlik, baba ilişkisi ön plandaydı. Yeraltı edebiyatını da çapruştırdı bana. Halk içinden dışlanmış, yanlış yollarda olan insanlar var. Duyguları aktarısını cok sevdim. Bogul hikayesini biraz daha az sevdim diğerlerinden.
İlginç bir okuma deneyimiydi, hem keyifli hem belirsiz. İçinde “Boğul”u da barındıran bu öykü kitabı aslında tarz olarak oldukça farklı geldi bana. Öyküler doğrudan bağlantılı olmasa da karakterler dolayısıyla ilişkili. Yorumlamak çok kolay değil, zira biraz Çehov tarzını andırıyor. Genel olarak bir durumsallık üzerinden temellendiğini düşünsem de yeni çağa adapte olduğu da bir gerçek. O yüzden ben buna “postmodern durum öyküsü” adını vereceğim. Junot Díaz tanışılması gereken bir yazar.