Kitaptan, Oksijen Gazetesin'de Yekta Kopan'ın Rafta Kalmasın köşesinde bahsetmesiyle haberdar oldum.
Kitap II. Bayezid in daveti ile İstanbul'a gelerek Haliç üzerine bir köprü yapmaya çalışan Michelangelo nun kısa bir dönemde yaşadıklarını ve gözlemlerini anlatıyor. Şiirsel anlatıma sahip bir kitap. sayfa yapısı olarak şiirsel bir anlatım. Şöyle ki; her bölüm bir sayfa ve bölümler mısra mısra. Cümleler o kadar kısa ki ; bir türlü hangi duyguyu yaşayacağınıza bile zaman tanımıyor. Kısa cümlelerin yalnızca bir faydası var o da dönemin tarihi bilgilerini okura kolaylıkla ve okuru yormadan aktarabilmesi. Konu olarak ilgi çekici bir konusu var. Michelangelo nun Mesihi ile ilişkisi daha da detaylandırılabilir ve ikisi arasındaki ilişki psikolojik tahliller ile desteklenebilirdi. Tıpkı Orhan Pamuk un Beyaz Kale kitabında olduğu gibi. O zaman okuma zevki çok daha yüksek olurdu.