Mehmet Deveci Sözleri ve Alıntıları
Mehmet Deveci sözleri ve alıntılarını, Mehmet Deveci kitap alıntılarını, Mehmet Deveci en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yazsak izi kalır. Konuşunca ses olup dağılıyor
Kalanlar, hep dönüp bakanlar oldu.
Sayfa 146Kitabı okudu
Kalbinde ne var ise, dilinden o çıkar.
Sayfa 110Kitabı okudu
İnsan bozuldu mu doğrusu etrafını da bozardı.
Sayfa 51Kitabı okudu
Güzel çıkalım diye, bakışlarımızı dahi
düzelttiğimiz bir poz kadar değer vermiyoruz yaşantımıza.
Oysa en güzel resmi "Allah" çeker...
Sayfa 32Kitabı okudu
Yılgınlık yok. İçli bir yüreği olması insanın imtihanını zorlaştirabilir ama Allah dağına göre kar yağdırır. Kaldıramayacagımız yükü yüklemez inşallah. Elinden geleni yap, emek
ver, şartları zorla ve ilahi kadere teslim ol. Rabbinin yazısına teslim ol. Bazen kazanmak da bir imtihandır. Bazen kaybetmek de güzeldir. İnsan kazanan ve kaybedendir. Bazen olmaz. Olmaması gerekiyordur. Öyle güzel olacaktır. Keder ve tasaları kuş kanatlarına, gökteki bulutlara yükle ve teslim ol.
Sayfa 24Kitabı okudu
Elimizde olmayan duygular kalbimizden gelir. Elimizden gelmeyen şeyler de kalbimizin sahibinden istenir.
Sayfa 18Kitabı okudu
Yazmak; düşlerde olanın, akılda kalanın yitip gitmesine kıyamamak belki de...
"Hiçbir şey yapmak istemiyorum aslında.
Hiç kimseyle konuşmamak, hiç kimseyi duymamak, hiç kimseyi görmemek...
Çekip gitmek geçiyor içimden, karanlığın ve içimdeki çıkmaz sokakların olmadığı bilinmez yerlere. Kaybolmak, yok olmak.
Cesaret mi edemiyorum yoksa tarife uyan böyle bir yerin yokluğu mudur beni durduran bilemiyorum. Hem gittiğim yerlere gelmeyecek mi içimde taşıyıp da dışarı vuramadıklarım? Benim olduğum yerlerde onlar da olmayacak mı?
İçimi de bırakıp gitmeli öyleyse, dilimi de, gözümü de, sözümü de.
Belki de kendimi uçsuz bucaksız bir uçurumdan aşağılara salmalıyım.
Dipsiz bir kuyuya...
Bilmiyorum işte, bilmiyorum.
Sade ve tertemiz doğduğumuz andan itibaren nokta nokta biriktiriyoruz yüreğimizdeki ağırlıklarımızı. Satır satır, hece hece çoğaltıyoruz yüklerimizi. Sonra da kaldıramayıp, eziliyoruz altında, iniltimiz kaplıyor içimizi.
Öyleyse gitmek, içindekileri bırakıp bir yerlere..."
Siyahın yüreği vardı gecede. Çayın sıcağı...
Biriktirdikleri onca kelimeler en güzel birlikte susarlardı.
Açığı ve kapalısı olmasına rağmen çay dindar bir içecektir...
Sayfa 22Kitabı okudu
"Kudüs sevdasını, ağrısını mahşere bırakmayın! Yaşıyorken, hayattayken sevin Kudüs'ü,
özleyin, dua edin."
Tüm alametleri tamam, sadece gelişi gülüşü eksik, bir de gözlerime bakışı ki o kıyametim olur, ölüp cennete girişim olur.
Sayfa 42
İnsan kendini tanıyor ama; yine de çoğu zaman hiç tanımadığı halleriyle de karşılaşabiliyor...
Sayfa 149 - BengisuKitabı okudu
İçinde yaşadığın şehre göre değil, içinde yaşattığın yüreğe göre yaşarsın...
Sayfa 145 - BengisuKitabı okudu