Ve çocuk Ata'sına özlemle seslendi:
Hiçbir aşk büyük değil bende.
Çünkü, senin aşkın;
Fikrimde,
Zikrimde,
Düşüncelerimde...
Sonsuzluğun resmi;
Kalbimde!..
Kaç gecedir, baskın yiyorum uykumda...
Geleceğini bilsem;
Seni karşılardım kapımda,
Buyur ederdim, ağırlardım...
Ama ne yapalım ki;
Sen sürprizleri seviyorsun
Ve anlık fırsatları değerlendirmeyi...
Şu anda,
Ağız dolusu gülüş evresindesin:
Her şeyde mizah,
Komiklik arayıp bulma;
Bulamazsan da uydurma...
Hiç olmazsa da, öndeki tüm dişlerini
Dudaklarını yana ve kulaklarına doğru hareket ettirerek,
Yalnız o yıldız uyumuyordu,
Söndürüldüğünden ışıklar...
Ay uykusuzdu,
Üzerini örttü bulutlar...
Gece serindi, karanlık
Güneş nöbette, aydınlık!
Gökyüzü senindi, el etti umutlar!
Söylenmemişler vardı karanlıkta,
Göz hizaye geldi, kelam selama;
Asılı kaldı kapılarda, kulaklar...
...
Yalnız o yıldız uyumuyordu,
Söndürüldüğünden ışıklar!
Uyumasındı;
Karanlıklarda vardı kalmışlar!
Ve uykudan,
Uykudan uyanamamışlar...
........
sığ sularda
derinlik ararken
derinliğinde boğulur da insan
maviliğindeki yalan olur
unutulur
oysa
derin sularda da
sığ
kalabildiği müddet insandır
insan