"Günebakanlar hep acı çekerdi. Güneşe aşıklardı ve sürekli o nereye giderse oraya çevirirlerdi yüzlerini. Sadece izleyebilirlerdi onu, ulaşamazlardı, engelleri vardı.
"Insan özellikle üzgün olduğunda, hayatın zor zamanlarıyla yüz yüze geldiğinde geçmişe dönme isteğiyle doluyordu. Derdimizin bir sivilce ya da oyuncaktan öteye gitmediği günlere..."
#nurötken
"Ben bu adamı, kendim yapayalnız kalacak bile olsam, o yalnızlıktan çekip çıkaracaktım. Tüm soru işaretlerim bir yana, ona yardım edecektim. Annesi, dostu olacaktım."