"Hayatınızla ilgili hesap vermeyi o yaşlarda öğrenirsiniz. Hele bir de babanız sinirliyse, yanağınızın açısını, gelecek tokada göre en az acı verecek şekilde ayarlamayı bile öğrenirsiniz. İnsan hangi konuda geri zekalı olacağını seçiyor bence."
Onur Gökşen'i OT dergisindeki yazısıyla tanıdım ilk defa, samimi bir üslubu vardı, denenir bu dedim ve birkaç kitabını sipariş ettim. Okuduğum ilk kitabı da bu oldu.
90'lar da büyümüş olduğunu her cümlesinde belli eden, genelde 25-40 yaş aralığına hitap eden yazılarla karşılaştım. Tespitler yerli yerinde, yazım ise güzeldi, yer yer uzun süreli güldüm. Tarz olarak Selçuk Aydemir'in Mahalleden Arkadaşlar'ı ile Umut Sarıkaya'nın Benim de Söyleceklerim Var'ına benziyor.
Kafa dağıtmak için birebir.
Tavsiyemdir.
Eğer 90'lı yıllarda çocuksanız okuyabileceğiniz ve size geçmişinizi saniye saniye okutan bir kitap.O yıllardaki aile, arkadaşlık ve toplumsal ilişkileri çocukluğunuzun gözünden aktaran günlük hikaye tadında tam bir nostalji festivali...
Sırf cem yılmaz bir sosyal paylaşım sitesinde tavsiye etti diye aldığım ama büyük hayal kırıklığı yaşadığım kitap. Çok sacmaydi. Sonu ile aaaaaaaaaaaa dedirtmek istemiş ama yok olmadı. Adı ilgi çekici ama içi boş. Kitaplıkta boş boş duruyor kimseye de tavsiye edemiyorum. Yazik