“Aklı imha eden bir iman, kendisini ve insanın insanlığını / beşeriliğini de imha eder. Çünkü, yalnızca aklî yapıya sahip olan bir varlık nihâi derecede kaygılı olabilir, nihâi ve geçici kaygıları ayrıştırabilir, ahlakî emirlerin (imperactive) mutlak buyruklarını anlayabilir ve kutsalın varlığının farkında olabilir.”
Sayfa 72