Gamzende zâhir, ey ömrümün vârı!.
Füsûn-ı hüsnünün bütün esrârı.
Neşr eder âleme reng-i baharı
Koyu menekşeye çalan gözlerin!
Sihirdir, şüphesiz, bütün bu şeyler,
Bakışın zihnimi perişan eyler.
Bana aşk elinden efsane söyler,
Aşka inanmayan yalan gözlerin!
Ruhumda gizli bir emel mi arar
Gözlerime bakıp dalan gözlerin?
Aklıma gelmedik bilmece sorar
Beni hülyalara salan gözlerin!
Nigâhın gönlüme - ey perî peyker! -
Leyâl-i hasretin hüznünü döker,
Karanlıklar gibi yığılır çöker
İçimde yer edip kalan gözlerin!