Robert Pinget, Mösyö Songe'yi uzun soluklu yazdığı kitaplarına mola vermek istediği zaman yazdığı ufak karalamalar olarak tanımlamış. Mösyö Songe; emekli, yalnız bir adam. Gündelik hayatının durgunluğunda bazı noktalara takılıyor, düşünüyor ve yazıyor. Bir yeğen-dayı ilişkisi sorgulanıyor kitap boyunca. Kendi yeğeninden, dayısından, arkadaşlarının yeğenlerinden, dayılarından vs. Anlatımı çok farklı, bir kez okuduğum cümleyi tekrar okuyunca başka bir anlam çıkıyor sanki. Farklı teknikler kullanılmış satır aralarında. Bazen kavram karmaşası yaşasam da kitabın hissettirdiği sıcaklığa değdi. Sakin ve keyifli bir okuma yapmak istiyorsanız tavsiye edebileceğim bir kitap.
