O şaka ile ciddiyetin bir karışımı. Çünkü Tanrı'nın onun kurtarıcısı olduğunu biliyor. Çünkü sakin sakin uyuması kadar tatlı bir şey yok. Çünkü koşup durduğunda yaşamı kadar capcanlı hiç bir şey yok.
Sert dedektif romanlarının babası ve türünün ilk örneği özel dedektif Philip Marlowe'un yaratıcısı Raymond Chandler'ın kedisi. Chandler, polisiyelerinin ilk taslaklarını "kedi sekreterim" dediği kedisine okurdu
Her zaman gizem dolu bir kedi oldu. Nereden geldiğini bilmiyordum. Nereye gittiğini de bilmiyorum. Kabrine koyduğum çelengi örerken bir tek sahte dal bile katamazdım.
Çalışma odamda saatlerce ses çıkarmadan oturur, sonra incecik bir sevgi dürtüsüyle gelip yenimi çekiştirir, burnuyla yüzme dokunur, sonra halinden memnun çekip gider.
Maestro'nun Pulcinella adlı kedisi klavsenin klavyesi üzerinde aşağı yukarı gezmekten pek hoşlanırmış. Genel de saçma sapan, anlamsız sesler çıkarmış bu gezintiler sonucunda. Ama bu doğaçlama seanslarının birinde kedi, sıradışı olmakla beraber kulağa koş gelen bir takım notalara basmış. Domenico Scarlatti kalemi kaptığı gibi bu kısa pasajı notaya geçirmiş ve bu temadan hareketle koca bir füg bestelemiş. (...) Bir kedinin verdiği bu parlak müzik bütün dünyada "Kedi Fügü" olarak tanınıyor.
Bir gece, ailenin diğer üyeleri baloya gitmiş, Dickens da çalışma odasında mumu yakmış, kitap okumaya dalmıştı. Kedi de her zaman ki gibi yanındaydı. Birden mum söndü. Neden söndüğünü fark etmeyecek kadar kitaba dalmış olan Dickens mumu yeniden yaktı, okumayı sürdürdü. Arada da, büyük özlemle yüzüne bakan kedinin başını dalgın dalgın okşadı. Bir iki dakika sonra mum yine titreyip söndü. Dickens tam o sırada gördü ki, dostu patisiyle mumun alevini söndürmeye çalışıyor. Kitabı bir kenara koydu, kedisiyle bir güzel oynadı.
Benim kedim Pangur Ban,
Çalışırız durmandan;
O fare avlar büyük bir sevinçle,
Bense sözlük avlarım bütün gece.
Göklere çıkarmaktansa insanları
İyidir oturmak ele alıp kalemle kitabı,
Pankur'un bana kötülüğü yoktur,