Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Sarah Winman
Sarah Winman Yorumları ve İncelemeleri
Sarah Winman yorumları ve incelemelerini, Sarah Winman kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Sarah Winman puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir kadının kendisi için birşeyler yapma kararı alması ve çekilişte kazandığı Van Gogh un 'ayçiçekleri' eserinin kopyasını duvarına asması ile başlıyor kitabımız... Daha sonra bu kadının oğlu Ellis ve yaşamı ile devam ediyor...
Kitabın ilk başlangıcını çok sevdim, sonra hikaye değişse de yine de severek okudum. Özellikle Michael'in hikayesi beni çok üzdü...
Kitabın anlatım dili olsun, konusu olsun çoğu kişi sevmemiş ama ben sevdim anlatım zorlamadı diyemem ama yine de okuduğum için memnunum
Kitap ne yalan söyleyeyim; İlknokta sitesinde kargo tamamlasın diye sepete eklediğim bir kitaptı. Arka kapak yazısı bana çok fazla hitap etmemesine rağmen göz gezdirmek istemiştim ve okudukça kendimi kaptırdığımı söylesem yalan olmaz sanırım.
Yazarın akıcı bir üslubu var ve bu da kitaba kendinizi kaptırmanızı daha da kolaylaştırıyor. Başlarda konuya bodozlama dalınca pek bir şey anlamıyorsunuz ama ilerledikçe kurgu sizi sarıp sarmalıyor. Dora Judd karakterine keşke kitapta daha fazla yer verilseydi diye düşünmekten kendimi alamadım ben şahsen; zira en sevdiğim karakter oldu kendisi.
🪔 Kitaptaki Ellis kısımları oldukça güzeldi; kitabın şiirsel yanıyla çok da keyif vermişti. Lakin Michael kısımları için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Michael karakterini sevmediğim için değil -evet, sevemedim- tamamen yazarın satır aralarına serpiştirdiği bel altı unsurlar için. Benim için bunlar tabi ki rahatsız edici ögeler değil ama birkaç takipçim (12-13 yaşlarında) hikayede paylaştığımda bana kendileri için uygun olur mu diye sormuşlardı. Hayır olmaz diyebilirim. Pek tabii yazar kurgunun rengi açısından gerekli görmüş olabilir.
Öte yandan sırf bu noktayla değerlendirmek çok yanlış olur. Kitabı okurken hissettiğim hüzün, kitap bittiğindeki hissimin yanında solda sıfır kaldı. Gerçekten zamanın ne kadar hızlı geçtiğini, hayatı dolu dolu yaşamak gerektiğini daha iyi anladım. Tavsiye ederim!
Rastgele aldığım ve okuduğum bir kitap. Herkesin girdiği beklentilere bende girdim mi bilmiyorum. Kapağındaki ayçiçekleri beni çekmişti. En sevdiğim çiçek ayçiçeği çünkü. Bazen böyle sadece kapağına bakarakta kitap alırım. Bu da onlardan biri. Adına gelince bence herkesin beklentisini karşılamayan buydu belki de. Başta biraz sıkılsam da Annie ve Michael’e ne oldu? merakından akıp gitti kitap...En sevdiğim bölüm Michael’ın bölümüydü. Ah Mikey. Çok hüzünlendim. Çook. Duygulandım okurken. Kitabı sevmemi sağlayan da bu oldu. Kitapta tuhaf bir diyalog tarzı olsa da alışıyorsunuz. Mikey’in dediği gibi hayat işte tanıdığın insanlar birer birer hayatından geçip gidiyor...Bu arada Brokeback Mountain’a hikaye olarak benzettim bu daha nazikçe anlatılmış bir hikaye sadece:) Hatta Ellis-Ennis isimleri bile çağrıştırıyor ve benziyorlarda; Ellis, Mikey’e göre biraz daha uzaktan ve çekingen. Kısacası ben beğendim. Van Gogh ve ayçiçekleri tabloları ayrıntısı çok güzeldi hiç bir zaman unutmayacağım bir bilgi de bu kitapla aklıma kazındı. Kitaplar çok tuhaf. Böyle rastgele aldığım bir kitaptan sanatsal bir bilgi öğrendim. Sevdiğim şeylerden biri de bu.
Rest in peace Mikey
Teneke Adam, benim için ilginç kitaptı. Kitabı pek beğenemedim. Belki çeviriden dolayı en başta kime ne olduğunu anlamam biraz zaman aldı. Konuşmaların yazılış şekli de göz yorucuydu.
Ama yazarın yarattığı o kasvetli hava beni benden aldı. Şu sıcak günlerde biraz olsa da kış özlemimi giderdim. O karlı, ıslak yollarda dolaştığımı hissettim. Kitapta Van Gogh’a verilen yer ve çeşitli mekanlar hakkında verilen ufak ama hoş detaylar hoşuma gitti.
Kitabı şans eseri fark ettim. Kapağıyla beni etkilemişken arka kapağında verilmek istenen o gizem beklentilerimi yükseltti ve kitaba karşı merakımı arttırdı. Böyle kaliteli bir baskının uygun fiyata satılıyor oluşu da kitaba şans vermemi sağladı.
Yaklaşık on dakika önce kitabı bitirmiş biri olarak ilk söylediğim şey: "Ne okudum ben yaa" oldu. Yazarın üslûbu, konuşma cümlelerini parantezsiz, tırnak işaretsiz yazması dilini aşina olduğum ama çok anlamadığım bir kitap okuyorum hissi yarattı. Ellis'in olduğu, Michael'in olduğu sayfalar okuduk ama eksik kaldı benim için. Duygular eksikti, olaylar eksikti. Anlatım eksikti. Ödül almış bir kitabın sonunda daha memnun olmayı bekleyen ben hayal kırıklığına uğradı. Kitabı tavsiye etme durumuna gelecek olursak, gerçekten okunmasa da olur bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ne diyelim... Arada böyle şeyler de olabiliyor...
Teneke Adam
Kapak tasarımı ile oldukça uyuştuğum fakat konusu ve sürükleyiciliği hakkında aynı olumlu düşünceyi kuramayacağım bir kitabı inceliyoruz bugün.
Van Gogh’un Ayçiçekleri tablosundan izler taşıyan bu romanı başlarda bir kadının ataerkil düzene başkaldırısı olarak okuyacağımı sanarken birden konu bambaşka bir yöne evrildi. Çocukluk arkadaşı olan iki eşcinsel bireyin ilk gençlik heyecanları ve hayatlarına farkında olmadan nasıl bir yön çizdiklerini anlatıyor. 40’lı yaşlardan sonra gelen hayatı sorgulama, onları geçmişi düşünmeye itiyor. Yazar karakterlerin tüm hayatını kısacık bir romanda gözler önüne seriyor.
Kitap hakkında Matt Haig’in yaptığı bir yorumu paylaşmak istiyorum “Aynı zamanda hem kalbinizi kıracak hem de içinizi ısıtacak bir hikaye” ben bu yoruma pek katılmıyorum. Öyle duyguları derinlemesine hissettiren bir eser değil.
Bu akış tekniği ile yazılan romanı çok başarılı bulmadım. Sanki yazar üzerinde durmak istediği konuyu okuyucuya tam olarak geçiremedi. Yine de okunmaz bir kitap değil tabiki ama çok da harika diyemem.
Sözün özü Teneke Adam benim için kısa ve orta derece keyifli bir kitaptı. Kapak tasarımı ve kitap hakkındaki yorumlar beni etkilediği için okumaya karar vermiştim. Sizlere ısrarla önereceğim bir kitap değil ne yazık ki.
Teneke adam
Dikkat Spoiler İçerir!
Farklı tarz okumaları aralara sıkıştırmayı seviyorsanız tam size göre bir roman Teneke Adam. Olaylar Dora Judd’in oğlu Ellis Judd etrafında şekillenmektedir. Dora tam bir Van Gogh hayranı ve sanat aşığı bir kadındır. Oğlu da ona benzer ve ressamlığa yetenekli olur. Annesi yaşamı boyunca ve hatta ölürken bile sanatı bırakmamasını öğütler. Ellis’in, bir gün hayatında çok önemli bir yere sahip olacak Michael ile tanışmasıyla tüm hayatı değişir. Ellis’in karısı, dostları, işi, babası ve yeni karısı ile yaşadıkları kitapta okuyucuya anlatılmaktadır. Kitabın ana konusuna gelecek olursak eşcinsel olan Ellis ve Michael’in kendi içlerinde verdikleri savaş. Ellis’’in Annie adında bir kadına aşık olmasıyla değişen dengeler, biten dostluklar, gizlenen kimlikler bu kitapta hayat buluyor. Kitabın bölümlerinin karakterlerin isimlerinden oluşmuş olması, odaklanılması gereken kişiye dikkat vermeyi kolaylaştırmıştır. Geçmiş ve şimdi iç içe kurgulanmış. Kitabın sevdiğim yanı, Van Gogh ile ilgili çeşitli bilgiler içermesi oldu. Yer yer cinsellik barindıran ifadeler içermektedir. Eksik bulduğum nokta kitabın adının hikayede çok baskın olmaması, başka bir ad seçilebilirmiş. Teneke Adam anlatımı akıcı, dili sade, hüzünlü sonlu romanlardan. İyi okumalar dilerim.
Başlığı değişik geldiği için okuduğum, arkasındaki yazıda yazılanlarla alakası olmayan( yani aile, kardeşlik, ölümler vardı ama sizi içine çekemeyen ve olay örgüsü karışık bir kitaptı) , tamamen gereksiz bir kitaptı bana göre. Olaylar çok sıradan ve birbirinden bağımsız anlatıldığı için, bu neydi, bu kimdi diye sürekli okurken sorguladım, bir yerden sonrada sadece sayfaları çevirip öylesine otopilota bağlayarak okudum kitabı.
Kitabı bi hevesle aldım ve okumaya başladım. Okudukça, sayfaları çevirdikçe hayal kırıklığı yaşadım. Bana göre boş bir kitap. Kitabın tek sevdiğim özelliği kaplaması. Gerçekten çok güzel.
Merhabalar Arkadaşlar
.
Mayıs ayının son kitabının yorumu ile karşınızdayım.
.
Kitap bir kadının hayatında ilk kez kendisi için birşey yapıp Van Gogh’un Ayçiçekleri tablosunu duvara asmasıyla başlıyor.
.
Ellis ve Michael işe tanıştıklarında 12 yaşında olan kendi küçük dünyalarında birbirlerini seven iki erkek çocuktur. Ta ki bu ayrılmaz ikilinin hayatlarına Annie adında bir kız girer. Hiçbir şey değişmemiş gibi gözükse de herşey değişir Annie'nin gelişiyle.
.
.
Öncelikle belirtmek isterim ki kitap oldukça durağan ilerliyor. Hani böyle sürekli olaylar olaylar olan bir kitap değil. Yazarın dili akıcı ama bence karakterleri biraz daha ayrıntılı bir şekilde anlatabilirdi. Kitabı 2 kısımda okuyoruz. 1 kısım Ellis 2 kısım da ise Michael çıkıyor karşımıza. Açıkçası Michael'in olduğu bölüm daha çok hoşuma gitti yazarın aktarmak istediğini ancak o zaman anladım. Birbirini küçüklükten beri seven ama toplum tarafından dışlanmaktan korkan iki erkeğin hayatları okuyorsunuz. Kötü değil ama beklentiyi arşa çıkarmadan okuyun derim.
Tavsiye edip etmemekte kararsızım o yüzden kitap hakkında yorumumu okuduktan sonra karar sizlerindir.
.
.
Kitapla kalın.