Ara sıra biraz dinlenmek istiyorum. Sonra aklıma şu geliyor: Vakit geçiyor vakit! Zaman geçiyor! "Kendine nasıl zaman tanıyabilirsin!" diye kendime kızarım.
Tanıyabiliyorsa bir kimse kendini Ve başkalarını,
görecektir burda da Doğu ve Batı'nın
Birbirinden ayrılamaz olduğunu.
J.W. von Goethe, Doğu Batı Divanı
Farabî'de tahayyül mefhumu var. Buna göre teoriden evvel hayal etmek çok mühimdir. Önce hayalinizde geliştireceksiniz, ondan sonra teori ortaya çıkacak, sonra da tecrübeyle desteklenecek. Bir de tecrübeyle teori arasında balans var ki Müslümanlar buna mizan diyorlar. Bunu bir kitapta şöyle tanımlarlar: "Tecrübeyle teori, bir atın üzerindeki heybe gibidir. Birbirine denk olması lazım... Biri diğerinden ağır basarsa atın sırtından düşebilir." Böyle ifade ediyorlar.