Hiç şüphesiz ki Allah Teala’nın varlığının, zatının ve sıfatlarının taalluk ettiği akaid meseleleri, İslam dininin en önemli konusudur. İslami ilimlerin en şereflisi tevhid ilmi olduğu gibi, cihad mertebelerinin en üstünü de tevhidi müdafaa etmek, onu şirk ve bidat şüphelerinden korumaktır.
Bu bağlamda ihtilafların merkezinde olan konuların gerçekten ihtilaf edilen konular olmadığını görüyoruz. Ancak günümüzde Ehli sünnetin sabitelerini bile tartıştıran bir cahillikle karşı karşıyayız.
Ehli sünneti tekeline alan bazı hoca(!) ve bazı cemaatlerin, fâsit fikirlerinin reklamını artık ilim talipleri yutmuyor. Sloganlaşan eleştiriler, ilme dayanmayan kuru ithamlar artık işlemiyor. Cahilliğe ve taassuba “doğudan çıkan yarım akıllı mollalar” tokatlar savuruyor. Bağnazca İbn Teymiyye düşmanlığı yapanların cehaleti gün yüzüne çıkıyor. Eleştirilmesi, yerilmesi gereken onlarca ideoloji, yüzlerce sapkın görüş varken; Müslümanlara dil uzatanlar kendilerini belli ediyor. Ne yazık ki “selef” kelimesini duyanlar, kırmızı görmüş boğa gibi burnundan soluyor. Tahrip edilen kavramlara sımsıkı sarılınca ilimden uzaklaşmalar meydana geliyor. Okuyalım araştıralım bize sunulan bilginin doğru bilgi olup olmadığını öğrenelim. Eleştiriye, ilmi tenkitlere açık olalım. Duygusallığı özellikle İslami ilimlerden uzak tutalım. Niyetimiz Allah Teala’nın rızasını kazanmak olsun ki O’ndan rahmet umalım.
Kitabın eleştirilecek bölümleri olmakla birlikte, güzel bilgiler ve güzel bakış açılarının olduğu malum. Ebubekir Sifil’in kendisine yöneltilen bu eleştirilere cevap vermesini bekliyorum.
