Hayatıma ve bu ülkeye dair hiçbir şeyin benim hayallerimdeki ve hedeflerimdeki gibi olmayacağını biliyor ve artık bundan acı duymuyorum. Ayrıca gitgide hissizleşiyor olaylara ve kişilere karşı hiçbir şey hissedemiyor ve yavaş yavaş insanlığımın temel taşlarını kaybediyorum. Her ne kadar reel hayatın karanlığından kaçıp hayallerimdeki senaryolarda boğulsam da hayatımın gözümün önünde eriyişini izlerken artık güzel bir hayal kurmaya hakkım olduğunu da düşünmüyorum.