1957’de Trabzon’da doğdu. Orta öğrenimini 1976’da Darüşşafaka Lisesi’nde tamamladıktan sonra, 1980’de Boğaziçi Üniversitesi İdari Bilimler Fakültesi Siyaset Bilimi Bölümü’nü bitirdi. Aynı üniversitenin Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde yüksek lisans çalışmasını, ardından 1993 yılında doktorasını tamamladı. 1981’de Yurt Ansiklopedisi’nin “sosyo-ekonomik yapı bölümü” koordinatörü olarak çalışma yaşamına atılan Demirel, şimdiye kadar çeşitli basın yayın kuruluşları ile piyasa ve kamuoyu şirketlerinde çalıştı. Halen Marmara Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde öğretim üyesi olarak çalışıyor ve Türkiye’nin yakın siyasi tarihiyle ilgili çalışmalarını sürdürüyor. Pek çok makale ve araştırmasının yanı sıra Birinci Meclis’te Muhalefet: İkinci Grup (İletişim Yayınları, 1994), Ali Şükrü Bey’in Tan Gazetesi(İletişim Yayınları, 1996), İsmet İnönü/Defterler (1919-1973) (yay. haz., YKY, 2001), Nihat Erim/Günlükler (1925-1979) (yay. haz., YKY, 2005), İlk Meclis’in Vekilleri: Milli Mücadele Döneminde Seçimler (İletişim Yayınları, 2010), Tek Partinin Yükselişi (İletişim Yayınları, 2012), Tek Partinin İktidarı: Türkiye’de Seçimler ve Siyaset (1923-1946) (İletişim Yayınları, 2013) başlıklı kitapları da yayımlanmıştır.
Türkiye'de akademik çevrelerin ve araştırmacıların bir bölümünde
olguları araştırırken, bunları birincil kaynaklardan bakıp
doğrulamak yerine, genel kabul gören değerlendirmeleri
sorgusuz sualsiz kabul etme ve tekrarlama anlayışı egemendir.
Büyük Millet Meclisi hilafet ve saltanatın ve vatan ve milletin kurtarılması ve bağımsızlığından ibaret olan gayesine ulaşıncaya kadar aralıksız toplanır.
Yasalar ve tüzükler düzenlenirken, halkın
işine en uygun ve zamanın gereklerine en elverişli din ve tüze kurallarıyla töreler ve işlemler tüzesi temel olarak alınır.
“benim fikrim dışında söz
söyletmem” anlayışıyla istibdat yapıldığını ve fikir özgürlüğüne
karşı çıkıldığını söylemiştir. bu zihniyeti taşıyan
efendilere yaşamak hakkı yoktur, hürriyet yoktur.
Birinci TBMM’de iki grup bulunmaktadır. İki grubun temel smacı da yurdun düşman işgalinden kurtulmasıdır. Meclis’te oluşan tartışmalar neticesinde ikiye ayrılmış olup Birinci Grup Osmanlı’yı red ederken laik v reformcu bir tavır sergilerken İkinci Grup biraz daha Osmanlı düzeninin yanındadır. Ayrıca bu Grup örgütlü değildir ve kendi içinde de çeşitli grupları oluşturmaktadır. Ancak temel de bu İkinci Grup “gerici”, cumhuriyet ve bağımsızlık karşıtı bir ‘şer cephesi’ olarak damgalanmıştır resmî tarih de. Bu kitap ise bu Grup’un yapısal ve siyasî niteliklerini ve Cumhuriyet’in kuruluş devrindeki işlevini tahlil eden kapsamlı bir çalışmadır. Yazar, İkinci Grup’un kurumlaşma eğilimi gösteren otoriter yapıya muhalefet eden ve bu etkinliğiyle Cumhuriyet’in kurulmasına katkısı bulunan çok bileşenli bir oluşum olduğunu ortaya koyuyor. Bununla birlikte Savaş meclisi olarak da anılan Birinci Meclis dağılması ve sonrasında oluşan seçim döneminde ise Atatürk’ün istediği kişiler seçilmiş ve İkinci Grup’tan hiç kimse vekil olamamıştır. Bu İkinci Meclis ise inkılapları gerçekleştiren devrimci-reformist bir Meclis’tir. Eser Cumhuriyet dönemi Meclis tartışmaları ve döneme ışık tutan ayrıca resmî tarihin dayatmalarını alt üst etmektedir...Keyifli okumalar...
Tek parti faşizanlığını bir nebze de olsa anlamak babında önemli bir eser. Yazarın bu döneme ait bir çok kitabından seçimlerle ilgili en detaylı ve bilgiye ulaşmak açısından kaynak bir çalışma. Cumhuriyet diyorsun demokrasi diyorsun bunu 23'ten 45 seçimlerine kadar göstermelik yapıp sonra halk buna hazır değil diye anlamlandırıp bütün
Kitap Birinci TBMM kuruldugu zaman meclis icinde meydana gelen gruplasmayi anlatiyor..Birinci Grup ve ikinci grup diye bilinen gruplar arasindaki iktidar muhalefet elestrilerini inceliyor..donemin siyasi algısına ışık tuttugu gibi günümüzde de bazı algıların degismedigini iktidar yapisinin muhalefet yapısının belli kalıplar icinde kaldığını gosteriyor..yazar konulari tarafsiz ve gayet detayli bir şekilde anlatmış bu konuda ilgisi olan için tatmin edici bir kaynak.