Ahu Güngör Ağca Gönderileri
Ahu Güngör Ağca kitaplarını, Ahu Güngör Ağca sözleri ve alıntılarını, Ahu Güngör Ağca yazarlarını, Ahu Güngör Ağca yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan önce kendini affetmeyi başarabilmeli,yeniden başlamak için...
Sayfa 282Kitabı okudu
Hem gittiğin her yere yüreğindekileri de götüreceksin, biliyorsun değil mi? Kurtulmak istediklerin de yanında gelecekse ne anlamı var gitmenin?
Sayfa 92Kitabı okudu
İnsan önce kendini affetmeyi başarabilmeli,yeniden başlamak için...
Sayfa 13Kitabı okudu
Vicdanına tutunan acılardan kurtulmak için ne kadar uzağa gitmek gerek?
Uzaklar senin için makbul mü?
Sayfa 12Kitabı okudu
Savruluyorum.Hayata, aşka ve dostluğa dair aşamadığım acılarla, bırakamadığım anılarla ve çok can yakan pişmanlıklarımla,ruhum da bedenim de işgal altında.
Sayfa 7Kitabı okudu
Yüreğinde affedilemeyen anıları barındıranlar için büyülü bir kelimedir "gitmek". Vicdanına sam lekesi gibi yapışan acıların tortusundan kurtulmak için,aklın itibar ettiği bir yoldur.Bu kararı verenler için, ne kadar uzağa gidilirse o kadar makbuldür.
Sayfa 5Kitabı okudu
"Hayat ne yaşatırsa yaşatsın insana, hafıza kaybı geçirmediysen eğer, geçmişi silmek nasıl mümkün değilse, hayatın bize yaşattığı iyi ya da kötü tüm anları, anıları ve insanları silmek de mümkün değildi aslında."
"İnsanın içi kapalı bir kutu.Anahtarı sadece kendinde. İçine atıp kilitlediklerin eriyip gitmiyor ama anılar o kutunun içinde katran rengini almaya başladığında, insan en çok yine kendine zarar veriyor."
"İnsan önce kendini affetmeyi başarabilmeli, yeniden başlamak için."
"Gözlerini kapatıyorsun; aldığın her bir nefesle varlığının bu hayata ve kendine ne kazandırdığını, verdiğin her nefesle yokluğunun kime ne kaybettireceğini düşünüyorsun."
"Ruhun seyyah olmadıktan sonra nereye gittiğinin, anıların dağılmadıktan sonra nasıl ve nerede yaşadığının hiç bir önemi yok. O acılar ki kaskatı olmuş bir şekilde bir yumru gibi duruyorsa hâlâ yüreğinde, öyle bir an geliyor ki aldığın her bir nefes hayata geri veremeyecek kadar kıymetli olabiliyor."
"İnsanın içi kapalı bir kutu. Anahtarı sadece kendinde. İçine atıp kilitlediklerin eriyip gitmiyor ama anılar o kutunun içinde katran rengini almaya başladığında, insan en çok yine kendine zarar veriyor."
"İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk."
"İşte o zaman, sadece düşüncelerimde değil, ruhumla bedenim arasında da yoğun bir kavga başlıyordu. Bir yandan soru işaretleri içimi kemirirken, diğer yandan tüm bunlardan kaçmak için uyumak istiyorum. Bazen uyku en iyi sığınak olurken, bazen de bana ihanet ediyor, ben istedikçe, bedenim uyumayı reddediyordu."