"Herkes 'bir şeylerden rahatsız olduğu' için şair olurmuş. Benim rahatsızlığım, şiir yayımlamaya başladıktan sonra değil, şair olduktan sonra başladı."
"Her şey çekici geliyordu bana..." der. "Kadınlar ve kitaplar, işçiler ve tasasız öğrenciler. Ama hiçbir yere ait olmayı beceremiyordum; ne işçilerle yaşayabiliyordum ne de öğrencilerle. Bilmediğim, çok güçlü bir el görünmez bir kamçıyla bana vururken, topaç gibi dönüp duruyordum."
(