“Toplumsal ve kişisel yaşamlarımız sürekli bir kurgusallaştırma sürecidir, biz olmayan ötekini içselleştirir, dramatize eder, tahayyül eder, onlar adına ve onlar aracılığıyla konuşuruz. Bu kurgusallaştırmanın doğruluğu asla garantili değildir, ancak en azından ötekinin ne düşündüğünü tahmin edebilme yeteneği olmasaydı toplumsal hayat mümkün olmazdı. Edebiyatın yaptığı şeylerden biri bu süreci görünür kılmaktır.”
Sayfa 71 - hayalci hücre yayınevi