Üçüncü günde odam bir hücreye, hücreden kafese, kafesten de tabuta dönüştü ve yüreğimin bir ucundan öbürüne denizaltı mağaralarındaki yılan balıkları gibi yüzen en ama en derin korkuyu keşfettim: kapana kısılmış ve yalnız vaziyette, bir yere kapatılmak