2006 yilinda, etkili bir sosyal elestirmen ve bir teorisyen olan Mike Davis, bir "gecekondu gezegeni" ni sucladi. Asya' da Bangkok, Pekin, Dacca, Delhi, Istanbul, Jakarta, Karaçi ve Sanghay' dan örnekler cizdikten sonra; Afrika' dan Kahire, Na
irobi, Lagos, Luanda ve Kinsasa'y ve Latin Amerika'dan Mexico City, Bogotà, Caracas, São Paulo, Rio de Janeiro ve Buenos Aires i katarak Davis elestirisini şöyle özetliyor: Gelecegin sehirleri [gelismekte olan ülkelerdeki sehirler] daha önceki nesil kentçilerin öngördügü gibi cam ve çelikten yapilmis olmak yerine, bunun yerine ham tugla, saman, geri dönüstürülmüs plastik, çimento bloklar ve hurda ahsaptan insa edilmistir. Gökyüzüne dogru yükselen ışık sehirleri yerine, 21. yüzyilin kentsel dünyasının çoğu, kirlilik, diski ve çürüme ile çevrili bir sefalet içinde oturuyor. Gerçekten de, postmodern gecekondu mahallelerinde yasayan bir milyar sehirli, dokuz binyil önce sehir yasaminin safaginda Anadolu'daki Catal Höyük' ün saglam kerpic evlerinin kalintilarina gipta ile bakabilir.