Yalnız kalmak istediğin zamanlarda, sabahın ilk dalgaları insana harika eşlik ediyordu. Yatıştırıp rahatlatıyordu ve senden hiçbir beklentisi yoktu ama güneş öyle değildi. Giderek yükseliyor ve zamanın akışını hiçbir şeyin durduramayacağını gözüne sokuyordu.
"Ben neyim?"
"Syrenalı. Bize ve sana böyle deniyor."
"Syrenalı mı? Deniz kızı gibi mi?"
Galen boğazını temizledi. "Deniz kızı mı dedin?"
"Gerçekten mi? Şimdi de buna mı takıldın?"