En Beğenilen Armand Mattelart Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Armand Mattelart sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Armand Mattelart kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...babanın bağışlamadığı bir amca otoritesi (teorik olarak yeğenlerin dünyaya gelmiş olmalarını sağlamaları gereken amcanın erkek ve kız kardeşleri ortada yoktur)' doğal bir hak olmaktan çok, tamamen fiili bir kaynaktan gelmektedir. Doğal bir ilişki görünümünde anlaşmalı bir ilişkidir bu, doğurma sorumluluğunu bile üstlenmeyen bir istibdattır. Ve insan doğa adına buna isyan edemez; bir amcaya «sen kötü bir babasın» deme olanağı yoktur.
Çocuğun dünyasının, günlük yaşamla sihirli yaşam olarak ikiye bölünmesi bu çizgi-hikâyelerde başlar. Ve bu hikâyeler çocuklara, etkilenmeye en yatkın oldukları yaştan itibaren çalışmayı aylaklıktan, yavan günlük gerçekleri düşlerinden kopuk olarak algılamalarını öğretmede ilk adımdır. Demek ki çocukların günlük dünyası, hayalî yanı olmayan günlük işlerle doludur, oysa çizgi-hikâye dünyası fantezilerle dolu bir aylaklık dünyasıdır. Çocuklar böylece madde ve ruh arasında bölünerek çevrelerindeki gerçek dünyaya sırt çevirmeye teşvik edilirler. Çocuklar doğaları itibariyle en yakın çevrelerini reddetme eğiliminde oldukları bilindiği halde bu tür çizgi-hikâyelerin, çocukların «taşkın hayal güçlerini» beslediği için savunulmaları, aslında çocukların kafalarına çağdaş toplumun yarattığı kaçış özlemlerini sokmaktan başka bir şey değildir.
İnsan, çocuktan normal cinsel ilişkinin saklanması için sapık bir dünyanın, hem de (ileride göreceğimiz gibi) cinsel oyunları ima eden bir dünyanın yaratılmasının gerektiği yolundaki çelişkili yargıya zorlanmaktadır. Bu kadar çok amcaların ve kuzenlerin bulunmasındaki eğitimsel değeri anlayabilmek için insanın beyninin çatlaması gerekebilir. Bu olsa olsa çocuk cinselliğinin lekesini yok etmeye yardımcı olma amacını taşıyabilir.
Kitle kültürü, kendine ilişkin gerçeği sürekli olarak görme ihtiyacını duyan çağdaş insana, seçkinlerin modern sanat ve edebiyatında var olan öz ve biçimle ilgili güçlüklerle boğuşmak zorunda kalmadan kendi öz sorunlarını tatmin etme aracını ihsan etmiştir. İnsana, hiç bir zahmete katlanmadan elde edebileceği bilgi sunulur. Kendi hayalinin esiri olmaktır bu.
Perulunun bütün turist afişlerinde belirtildiği gibi bir uykucu olmadığını, kap kacak satmadığını, kıç üstünde oturmadığını, acı biber yemediğini, bin yıl önceden kalmış bir kültüre sahip olmadığını kim öne sürebilir? Bu karikatürleri Disney yaratmaz, hâşa. Yalnızca sömürür onları, hem de sonuna dek.
Dünyadaki tüm halklara, egemen sınıfların bakışını benimseterek, bu bakışa bütünlük kazandırır ve tabii böylelikle üzerine kurulu olduğu toplumsal sistemi de gerekçelemiş olur. Söz konusu klişeler bu halkların ortak gerçeklerinin gizlenmesi amacıyla tüm kitle iletişim organlarınca da kullanılır. Meksikalıların Peruluları tanıyabilecekleri tek yol bu karikatürlerdir. İşte bu yolla örneğin Peruluların başka bir şey olma yeteneğine sahip olmadıkları, kendi görenekleri içinde hapsolduklarından bu ilkel durumdan kurtulamadıkları kanıtlanmaya çalışılır. Latin Amerika halkları için kullanılan bu klişeler gerek Meksikalılar, gerekse Perulular için kendi kendilerini tanımanın çarpıtılmış bir yolu, kendi kendilerini tüketmelerinin bir biçimi ve nihayet kendi kendilerini alaya almalarının bir aracı olur.
Eski zamanlarda bir deprem insanlar ve hayvan sürülerini otlaklardan uzaklaşmak zorunda bırakmış. «Eli açık bir beyaz adam esrarlı bir kuşun (uçak) içinde gelip madenimizden beyaz bir keçi yapmamış olsaydı bizler açlıktan ölürdük. Şimdi koyunlarımızı tehlikeli engellerden geçirip otlaklarına götürüp getiren bu mekanik keçidir ve onsuz koyunlar otlaklara gidemezler.»
İnsan çocuksu olmadan, çocukluğuna dönemez.
Karl Marx
Sayfa 155Kitabı okudu
Bu dünyada sevgiye yer yoktur. Gençler ikinci kuşaktan amcaları Zak McWak'ı «elma kurtlarını öldüren bir spray» icat ettiği için takdir ederler. «Tüm dünya bundan ötürü ona müteşekkirdir... O ünlüdür ve zengindir» diye bağırır yeğenler. Vakvak duygulu bir cevap verir: «Peh! Zekâ, şöhret ve servet her şey değildir». Yeğenlerin üçü birden sorarlar: «Peki geriye ne kaldı?». Vakvak söyleyecek söz bulamaz: «eee...şey...bakın... ıhh...».
Düşünme, hapse giden en emin yoldur.
Tüm insan alışverişleri bir tür ticarettir; kişiler bir cüzdan gibi, vitrinde bir nesne gibi veya sürekli el değiştiren para gibidirler.