En Eski Armand Mattelart Sözleri ve Alıntıları
En Eski Armand Mattelart sözleri ve alıntılarını, en eski Armand Mattelart kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
11 Eylül'ün (1973) kudurmuş saldırganları için duvarlarda resimler de neydi? Onlar sadece, kenti ve geçmişi kirleten büyük «lekeler» di. Faşist gençlik birlikleri kullanılarak rengârenk, şakıyan duvarlar baştan başa silindi. Plaklar kırıldı, şarkıcılar öldürüldü, radyolar ve matbaa makineleri yok edildi, gazeteciler hapse atıldılar, katledildiler. Ulusal kurtuluş mücadelesini hatırlatacak her şey, ama her şey yok edilmeliydi.
ABD ve ambargo...
...ablukanın uygulanmadığı iki alan vardı : Birincisi, Şili silahlı kuvvetleri için gönderilen uçaklar, tanklar, gemi-ler ve teknik yardım; ikincisi, ise, ayrıcalıklarını büyük ölçüde yitirmekte olan küçük bir azınlığın denetimini hâlâ elinde bulundurduğu dergiler, TV dizileri,reklamlar, ve kendi düzenledikleri kamuoyu yoklamaları.
Şili halkı ve acil ihtiyaçlarımız için tasarlanan ve mücadelemizin göbeğinde üretilen bu kitap, bu kez Şili'nin çok uzağında Disney'in kendi diyarında, ITT'nin dikenli tellerle örülmüş şebekesinin ardında yayımlanmakta.
Bay Disney, size ördeğinizi iade ediyoruz, tüyleri yolunmuş ve kızarmış olarak. İçine bakın. Duvardaki elyazımızı göreceksiniz:VAKVAK, DEFOL!
Disney ürünlerinin, hatta içlerinde en berbatlarının «saf eğlence» için yaratıldıkları gerekçesiyle toplumsal olarak zararsız oldukları yanılsamasına düşer...
Eğer ABD aydınlarının büyük bir kesimi Disney ile sessiz bir işbirliği içindeyse, bu yalnızca onun temel değerlerini paylaştıkları ve geniş bir kitlenin aynı kültürel ayrıcalıklardan yararlandığını gördükleri içindir. Ancak ortak ideolojileri, Üçüncü Dünya'nın gerçek ihtiyaçları ile Disney'in servet ve aylaklık düşü arasındaki uyumsuzluk dikkate alınmadan, azgelişmiş ülkelere götürüldüğünde bu işbirliği yıkıcı, öldürücü olur.
...Cabro Chico da (Dorfman ve Mattelart' in birlikte çalıştıkları Küçük Kovboy) eski Amerikancı kültür esintisinin yerine yeni değerler getimek üzere zevkli bir çizgi-hikâye kitabı olarak hazırlanmıştı. Her iki atılım da burjuva yayınların uzun zamandır işgalinde bulunan bir pazarda rekabet etmek zorundaydı ve bu mücadele için ticarî ölçütlerini saptamışlardı. Başarıları kaçınılmaz olarak burjuva basınının tepkisini de beraberinde getirdi. Şili'nin başı çeken gerici gazetesi El Mercurio «Anababaiara İkaz» (2) başlığı altında bu iki çalışmayı/ eğitim ve yayın organlarının denetimini ele geçirmek, gençliğin «beynini yıkamak», onlara gizli, yasa-dışı ideolojileri aşılamak ve Disney'in karakterlerine karşı zihinlerini «bulandırmak» üzere hükümetin giriştiği bir «komplo» olarak nitelendiriyordu. Makale en kaba biçimiyle yabancı düşmanlığına kapılıp sürekli olarak «kökü dışarda danışmanlardan söz ediyordu (yazarların isimleri Alman-Yahudi ve Belçika kökenlidir).
Hangi kültür anlayışının kendi çıkarlarına en iyi hizmet ettiğini biliyorlar. Ve yine biliyorlar ki, Miki Fare'leri ve Vakvak Amca'ları onların iktidarda kalmalarına yardımcı olacaklardır, sosyalizmi zindanda tutacak ve «çökmüş» bir Şili'ye «erdem ve masumiyeti» geri getirecektir.
Walt Disney bizzat kendisinin de itiraf ettiği gibi çizgi çizmeyi hiç bir zaman öğrenememiş, hemen hemen 1926'dan sonra kâğıda kalem sürmemiş, hatta ürünleri üzerindeki imzasını bile kendisi atamayan bir insanken «grafik sanatında Leonardo da Vinci'den sonra en önemli kişi» olma ününü elde etmiştir.
Bütün meslek yaşamı boyunca Disney sürekli olarak sanatçı ve yazarlarının hakkı olan takdiri bastırmış ya da yok etmiştir. Sendika kurallarına göre başlıklarda adlarının yazılması zorunlu tutulduğu zamanlarda da kendi adının ötekileri bastıran bir biçimde öne çıkarılmasına özen göstermiştir. Hatta başarılı bir canlandırıcısı Oskar kazandığında ödülü almak için sahneye çıkan Disney olmuştur.
Disney «tecavüzkâr soyguncu» idi. Ünlü peri masalları onun olmuştur: Barrie'nin değil onun Peter Pan'ı; Collodi'nin değil onun Pinokyo'su. Yayım hakkı ortadan kalkmış olan eski yazarların eserleri bütünüyle onun vicdanına bağlıyken, yaşamakta olan yazarlar da Disney'in sözleşmesi karşısında yasanın pek bir işe yaramadığını görürler.
Gelecek (çocuk), geçmişi ileten bugünü (yetişkin) onaylamaktadır. Babanın, bu kendi yarattığı küçük alana ihsan ettiği görünüşteki bağımsızlık, bizzat babanın üstünlüğünü güvence altına alma aracından başka bir şey değildir.
Kitle kültürü, kendine ilişkin gerçeği sürekli olarak görme ihtiyacını duyan çağdaş insana, seçkinlerin modern sanat ve edebiyatında var olan öz ve biçimle ilgili güçlüklerle boğuşmak zorunda kalmadan kendi öz sorunlarını tatmin etme aracını ihsan etmiştir. İnsana, hiç bir zahmete katlanmadan elde edebileceği bilgi sunulur. Kendi hayalinin esiri olmaktır bu.
Baba, çocuğa egemen olmakla aslında kendine egemen olmaktadır.
Hep dikey olarak katmanlara ayrılmış toplumlarda, televizyon gibi çizgi hikâyeler de otoriterliği güçlendirmek aracı olarak bu fizikî yokluktan, bu uzaktan yönetimden yararlanırlar.
Çocuklar, sadece Vakvak Amca'nın durumu onların yaşamlarına uyduğu için değil, Vakvak'ın kendilerine sunuluş biçimi kendi sorunlarının, yaşayışlarının bir taklidi ve önceden canlandırılması olduğu için kendilerini onunla özdeşleştirirler. Kurgu, döngüsel bir biçimde algılanması ve çocuk tarafından yetişkinin istediği biçimde algılanması ve okunmasına hizmet eder.