Hakkında
Bünyan Ortaokulu, Kayseri Lisesi, İzmir-Buca Eğitim Enstitüsü Türkçe bölümünü bitirerek Türkçe öğretmeni Yurdun değişik yerlerinde Develi, Bitlis-Tatvan, Hakkâri, Hakkâri-Yüksekova, Bünyan ve İzmir-Torbalı’da olmak üzere otuz yıldan fazla Türkçe öğretmenliği görevini sürdürdü..
Evli ve üç çocuk annesi olup, dört de torunu bulunmaktadır.
KYD (Kadın Yazarlar Derneği) ve EKYAZ (Egeli Kadın Yazarlar Derneği) üyesidir. Emeklidir.
İnsan tanımını; “Hakkı olanı, alması gerekeni, kopara kopara alması bilen, olumsuzlukları kadere bağlayıp tırsan pusan susan değil; elde ettiklerini toplayan bütünleştiren yaşadıklarından çıkardığı sonucu sözlü yazılı paylaşandır,” biçimiyle yapar. Kendisi de bu tanıma göre yaşar. Öyle ki anılarını ürkütmekten, anlatınca yıpratmaktan, yazınca da özünün yıpranmasından korkmaz. “Yaşam, hiçbir kimse için bir bozgun değildir”e inanır. İnsanca yaşamak için gerekli üç kavrama bağlıdır. İMGE, TUTKU, İNANI. Doğru olmaktan, özveride bulunmaktan kesinlikle pişmanlık duymaz. Özünde karamsarlık olmadığı halde yazdıklarını insanlarla paylaşmamaktan dolayı az biraz mutsuzdur..
(Kadın Yazarlar Derneği’nden alınmıştır.)
Unvan:
Yazar
Doğum:
Bünyan, Kayseri, 1947
Okurlar
3 okur beğendi.
30 okur okudu.
4 okur okuyor.
7 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Olumsuz düşünen insanları duymayın. Onlar, kalbinizdeki ümidi çalarlar.
Sayfa 234 - Yağ Yeşili KostümKitabı okudu
İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için sevmekten korkuyor.
Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için.
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için.
Ve aslında ölmekten korkuyor yaşamayı bilmediği için.
Sayfa 190 - İlk ToplantıKitabı okudu
Evvela dişlerimiz döküldü
Sonra saçlarımız
Arkasından birer birer arkadaşlarımız.
Şu canım dünyanın orta yerinde
Yalnız başına yapayalnız
Kırılmış kolumuz kanadımız
Tatlı canımızdan usanmışız.
Sayfa 272 - Donu Vakko'danKitabı okudu
İnsan bir akşam vakti ansızın yorulur.
Çıplak, ustura ağzında yaşamaktan
Sevmek, kimi zaman rezilce korkuludur.
Atilla İlhan
Sayfa 11 - ÖnsözKitabı okudu
Eleştirirken nasıl değersiz olunur :)
Kendimizi eleştirmekten büyük değer olur mu?
Sayfa 196 - İlk ToplantıKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
