İnsan, şeyleri yaşarken onlara sıkı sıkı tutunan, “bu gerçektir,” diyen ve kendini kandıran bir varlıktı. İnsan, gerçekliği olmayan hikayeler toplamıydı.
İnsan duyarlılığında ısrar etmek; başka insanlar için fedakarlıkta bulunmak, başka insanların hayatlarını önemsemek, kendi hayatından alıp başka insanların hayatına anlam katmak çok mu değersizdi? Evet, değersizdi.
Sen sonsuz, ben sonlu. Sonlu bir varlığın sonsuzluk karşısında dimdik durması nedir, bilmiyorsun. Öleceğini bile bile yaşıyor olmak ne demektir, bilmiyorsun!