Göçmen kuşlar birbirlerini gözlerinden, en olmadı satırlarından anlar ;)
Ben bu cümleyi bir de Kanada yerine İtalya koyarak okuyorum veee magic! Sanki ben yazmışım, veya biri beni yazmış! Öyle bir his! Eğer siz de bir göçmenseniz kendi ülkenizi koyup okuyun, bakalım magic sizde de olacak mı :)
Ayşe Hanım’ın haberi yok ama ben bu kitabı onunla sohbet ederek bitirdim. Ne çok yerde “İşte bu yaa, aynen!” dedim bilmiyorum. İtalya ve Kanada kültürleri elbette birbirinden farklı; ama Türkiye’den çıkıp daha gelişmiş bir ülkede göçmen olma halleri, biraz fazla benzer sanki. İşte tam da bu nedenle ille Kanada’ya giden veya gidecek olanlarla sınırlı olmamalı bu kitabın okur kitlesi diye düşünüyorum.
Esprili, akıcı bir dili var kitabın. Bir solukta bitti desem abartmış olmam ki zaten 148 sayfa. Dinlendiren okumalardan diyebilirim. Özellikle son bölüm beni çok duygulandırdı ve hatta coşturdu desem hiç yanlış olmaz.
Velhasıl, bana iyi gelen okumalardan oldu. Umarım size de iyi gelir.
