B. B. Calhoun

"Evet." dedi Willy. "Morgan gerçekten de çok eğlenceli bir yer." "Max sayesinde daha da eğlenceli oldu." dedi Maggie. "sonuçta o olmasa bir masatenisi masamız olmazdı." Willy'den gelen topu karşıladı. "Yirmi bir. Gene kazandım. Haydi Fen sıra sende."

Tübitak Yayınları - XV.

Ûs

"Şöyle olmuş..." dedi Fenton, servisi karşılarken. "Dinozor ilk olarak Alt Jura Dönemi'nde fosilleşmiş; kendi yaşadığı ve öldüğü dönemde yani." "Tamam." dedi Maggie. "Buraya kadar sorun yok." "Sonra Kretase Dönemi'nde toprağın, fosilin kafa, boyun ve omuz kısımlarının bulunduğu bölümü nasıl olduysa kırılıp kaymış. Daha sonra da yukarı doğru itilmiş bir şekilde, bir dağ oluşumu sırasında mesela." "Çok garip!" dedi Willy. "Aslında bu sık yaşanan bir şey." dedi Fenton. "Bu kadar çok tam olmayan fosil bulunmasının bir nedeni de bu... Sonra dağın tepesine yakın bir yerde olan fosilin üzerini kaplayan toprak zamanla, hava koşullarıyla aşınmış; dinozorun kafası ve omuzları açığa çıkmaya başlamış." "Ama," dedi Maggie gülerek, "o zamanlar fosilbilimci diye bir şey olmadığından kimse onu alıp müzeye götürmemiş, olduğu yerde kalmış." "İyi de o zaman niye kemikler parçalanıp dağılmamış?" diye sordu Willy. "Daha önce, kemikterin korunması için üstlerinin kaplı olması gerekir demiştin." "Doğru." dedi Maggie."Hem Kretase kayası nereden çıkıp gelmiş?" "Kemikler çok kısa bir süre içinde tekrar gömülmüş olmalı." dedi Fenton. "Toprak kaymış, fosilin üstü kapanmış olabilir."

Tübitak Yayınları - XV.

Reklam

Ûs

"Biliyor musunuz," dedi Fenton, "dağdan aşağı sadece kar kaymaz. Bazen kaya, toprak veya çamur kütleleri de ka--" Fenton aniden sustu. "Doğru ya!" dedi. "Fen?" dedi Maggie. "İyi misin sen?" "Hiç bu kadar iyi olmamıştım." dedi Fenton gözleri parlayarak. Arkadaşlarının yüzlerine baktı. "Çocuklar... dilophosaurusun sırrını çözdüm galiba."

Tübitak Yayınları - XIV.

Ûs

"Umarım hiçbir zaman Cadılar Bayramı için giyinemeyecek kadar büyümem, diye düşündü Fenton. En sevdiği şeylerden biriydi."

Tübitak Yayınları - XII.

Ûs

"Wegener 1915 yılında, Dünya'daki kıtaların hepsinin bir zamanlar birleşik olduğu fikrini ortaya atmıştı. Avrupa ve Afrika milyonlarca yıl önce Kuzey ve Güney Amerika'dan yavaşça ayrılmıştı. İnsanlar o zaman Wegener'le dalga geçmişlerdi ama şimdi kıtaların kayması kuramının doğru olduğu düşünülüyordu. Bugün bilim adamları Dünya'nın yüzeyinin sürekli değiştiğini, yerkabuğunu oluşturan levhaların yavaşça hareket ettiğini, ayrılıp çarpıştığını, çarpışma yerlerinde de dağ sıralarının oluştuğunu düşünüyorlar. Bazen bazı parçalar tamamen farklı bir konum alacak şekilde kayıyor, hatta baş aşağı geldikleri bile oluyordu."

Tübitak Yayınları - VIII.

Ûs

"Dikilitaş nedir?" diye sordu Willy. "Mısırlılar onlara dini bir anlam yüklerierdi." dedi Maggie. "Hani şu büyük, ince, uzun, uca doğru sivrilen taşlar, obeliskler. Washington Anıtı mesela." "Ya da Kleopatra'nın İğnesi." dedi Max. "New York'ta, Central Park'taki dikilitaş." diyerek açıkladı Fenton. "Hatşepsut'un yaptırdığı dikilitaşların boyu neredeyse 30 metreydi." dedi Maggie. "Her biri 320 ton geliyordu." "Ya!" dedi Fenton. "Şu Hatşepsut ilginç biriymiş." "Öyle..." dedi Maggie." Hey baksanıza, belki de Cadılar Bayramı'nda Hatşepsut kılığına girerim ben." "Ama onu kimse tanımaz ki! Senin kimin kılığına girdiğini anlayamazlar." dedi Max. "N'olmuş?" dedi Maggie omuz silkerek. "Hatşepsut olacağım."

Tübitak Yayınları - VI.