Dini metinlerde huşu, tapınma ,hizmet ve itaatten çokça söz edilir ama sevginin pek lafı edilmez, edilse bile bu ancak hayranlık ve tevazu anlamındadır.......
Çünkü tanrılar insana çok uzaktı, fazla güçlü ve fazla yüceydiler.İnsanlar tanrıları sevmiyor , onlardan korkuyordu.Dünya üzerinde olup biten herşeyin müsebbibi tanrılardı.İnsan özgürce karar veremez, kendi kaderini belirleyemezdi.....
"Sen kendine yardım edersen, tanrı da sana yardım eder."